چرا به امام جعفر صادق (ع) رئیس مذهب تشیع می گویند؟
به گزارش جاویدانی یك استاد اخلاق و خطیب دینی با مطرح كردن این مساله كه چرا به امام جعفر صادق (ع) رئیس مذهب تشیع می گویند اظهار داشت: امام صادق(ع) از یك مقطع مهم زمانی كه خلافت بنی امیه به بنی عباس تغییر می كرد و بنی امیه درگیر جنگ های داخلی بود امام از این فرصت حسن استفاده را كرده و شاگردان زیادی تربیت كردند. زیربنای اصلی و زیرساخت دقیق برای جامعه اسلامی در همین زمان شكل گرفت، بنا بر این شناسنامه دار شدن ما را منتسب به امام صادق (ع) می دانند.
حجت الاسلام امیر عبدالملکی در گفت و گو با ایسنا، با تسلیت شهادت شیخ الائمه امام جعفر صادق(ع) در پاسخ به این پرسش که چرا به ایشان رئیس مذهب تشییع می گویند؟ اظهار نمود: شاید برای برخی این سوال به وجود آید که چرا به ایشان رئیس مذهب تشیع می گویند. در این رابطه باید به حدیث نبوی اشاره نمود که حضرت محمد (ص) خطاب به حضرت علی(ع)می فرمایند: «إنّ علیّا و شیعتَهُ هُمُ الفائزونَ یومَ القیامةِ؛علی و شیعیان او همان رستگارانِ در روز رستاخیزند.»
وی افزود: شیعه به مدلول پیروان حضرت علی (ع) است. حضرت محمد(ص) می فرمایند: قوم برادرم موسی بعد از ایشان به ۷۱ فرقه تقسیم شد و قوم برادرم عیسی بعد از ایشان به ۷۲ فرقه و پیروان من به ۷۳ فرقه تقسیم می شون. د از این بین تنها طایفه حقیقی، شیعیان علوی هستند.
این استاد حوزه و دانشگاه با طرح این سوال که بر این اساس چرا به ما شیعیان علوی، حسنی و یا حسینی نمی گویند؟ اشاره کرد: زحمات زیادی از طرف امام علی (ع)، امام حسن (ع) و یا امام حسین (ع) و امام سجاد(ع) صورت گرفته و در روایات داریم که «إنَّ الاسلامَ بَدَؤُهُ محمدیٌّ و بَقاؤُهُ حسینیٌّ». اما دلیل اینکه ما را شیعیان جعفری می نامند چیست؟ چه اتفاقی در این مقطع زمانی رخ داد که شیعیان را به این امام همام می شناسند. یکی از معضلاتی که در عالم برای مکاتب، مذاهب، ادیان و فرق بعنوان یک تهدید از آن یاد می شود نظریه جایگزین است. پس از رسول اکرم(ص) یک مکتبی در جعل حدیث و روایات به وجود آمد و آن، منع روایت از حضرت رسول (ص) بود. این اتفاق از شب رحلت ایشان رخ داد که اوج آن در زمان پنج سال خلافت امیرالمومنین علی (ع) بود.
وی اظهار داشت: این اتفاق حدودا تا یکصد سال به طول انجامید. در زمان خلافت بنی امیه آنها تمام مسلمین را از بیان آیات قرآنی و روایاتی که مد نظر خودشان نبود منع کرده بودند. در واقع اگر روایاتی به جز آنچه خودشان مدنظرشان بود نقل می شد کمترین جرمش زندان و مرگ بود.
عبدالملکی اشاره کرد: در طول این ۱۰۰ سال ابوقریب ها و ابن شهاب ها که قلم به موضع های بنی امیه بودند در یک حرکت از پیش تعیین شده که مدیریت آن با مخالفین امیرالمومنین علی (ع) بود در این راستا حرکت کردند. حکومت افراد موثر قبایل و افرادی که باسواد بودند را جمع و از آنها می خواست به جعل احادیث به نفع حکومت بنی امیه بپردازند. هرجایی در احادیث فضایل اهل بیت(ع) بیان می شد برای مثال فضایل امام علی(ع)، آنرا منتسب به معاویه و بنی امیه می کردند.
وی اظهار داشت: در ضمن حدود ۱۰۰ سال این حرکت رخ داد و تمام فضایل و معارف اهل بیت(ع) و ناب اسلام از اذهان دور شد و این روند تا زمان امام باقر(ع) و امام صادق(ع) به طول انجامید. در زمان امام صادق(ع) و امام باقر (ع) با یک حرکت علمی بزرگ از طرف این دو امام رو به رو هستیم. امروز می بینیم که ۷۰درصد از روایت های شیعیان از امام صادق (ع) است.
این خطیب دینی اظهار داشت: امام صادق(ع) از یک مقطع مهم زمانی که خلافت بنی امیه به بنی عباس تغییر می کرد و در این حین که حکومت بنی امیه درگیر جنگ های داخلی بود امام از این فرصت حسن استفاده را کرده و مبادرت به تربیت شاگرد کردند. در این زمان امام صادق(ع) با تربیت چهار الی دوازده هزار شاگرد راه را بر شائبه ها بست و نیاز جامعه را مطالبه کرد. زیربنای اصلی و زیرساخت دقیق برای جامعه اسلامی در همین زمان شکل گرفت و در همین برهه شاهد تربیت و ترویج مفسر و معلم قرآن هستیم. بنا بر این شناسنامه دار شدن ما را منتسب به امام صادق (ع) می دانند.
منبع: جاویدانی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب