وحدت در چنبره سیاست
به گزارش جاویدانی سید احمد رضا خضری استاد تاریخ تمدن اسلامی دانشگاه تهران نوشت: با نگاهی به آیات قرآن و سیره پیامبر(ص) می توان دریافت كه آن حضرت مأموریتی انسانی و جهانی داشت و هیچ كس، حتی گمراه ترین افراد از آن جدا نشده است.
به گزارش جاویدانی به نقل از ایسنا، سید احمد رضا خضری در مطلبی با عنوان "وحدت در چنبره سیاست" در اینستاگرام نوشت:
با نگاهی به آیات قرآن و سیره پیامبر(ص) می توان دریافت که آن حضرت مأموریتی انسانی و جهانی داشت و هیچ کس، حتی گمراه ترین افراد از آن جدا نشده است. شاهد این سخن کریمه «و ما ارسلناک الا کافةً للناس» است. بدین جهت در رویکرد و عملکرد وی مذهب و ملتی جز ملت و مذهب خدا وجود نداشت و این سیاست را تا آخر عمر نگاه داشت و بدان عمل کرد.
با این همه بعد از رحلت وی، پیروانش در رقابتی هراسناک برای کسب قدرت پای در راه اختلاف نهادند و راه حقیقت را گم و جنگ هفتاد و دو ملت را آغاز کردند. به شکلی که تا کنون آتش اختلاف در بین مسلمانان به ویژه شیعیان و سنیان تداوم یافته و سوگمندانه گاه با چاشنی زهر آگین تکفیر و تفسیق همراه گشته و کوشش های فراوان افراد دلسوز برای بازگرداندن یکدلی و یکرنگی بدانها کم نتیجه مانده است.
باری در دهه های اخیر اولین کسی که کوششی جدّی برای ایجاد وحدت در بین اهل سنت و شیعه آغاز کرد، مرحوم حسن البنّاء از رهبران اخوان بود که به همراه گروهی ازبزرگان شیعه و سنی بر اصول مشترک توافق کرده و در امور جزیٔی یکدیگر را معذور داشتند.
پس از وی شیخ غزالی گام در این راه نهاد و اختلاف شیعه و سنی را به اختلاف میان مذاهب اهل سنت، مانند کرد. آنگاه شیخ محمود شلتوت ریٔیس وقت الازهر، «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» را ایجاد و با عالمان تراز اول شیعه به ویژه آیت الله العظمی بروجردی باب گفتگو را باز نمود و کار بدانجا رسید که رهبران دو مذهب، یکدیگر را به رسمیت شناختند.
چندی بعد کوشش های تنگ نظران تندرو با ابزار سیاست همراه شد و دارالتقریب را در ۱۹۷۰به تعطیلی کشاند.
پس از انقلاب اسلامی به پیشنهاد آیت الله منتظری و تدبیر و فرمان امام خمینی (ره) هفته وحدت برای بسط اتحاد میان مسلمانان اعلام گردید و در همین جهت تا کنون ۳۴ کنفرانس جهانی نیز برگزار شده است.
با این همه بنظر می رسد کار، آن گونه که دلسوزان می خواهند پیش نرفته و متاسفانه اختلافات در بعضی حوزه ها تشدید یافته است. به شکلی که جهان اسلام رو در روی هم ایستاده و دشمنی های پنهان، آشکار شده و تنور جنگ در خیلی از کشورهای مسلمان، افروخته شده است.
به راستی چرا!؟ عامل این ناکامی کیست؟ درد بی درمان مسلمانان چیست؟ چاره کار چیست و موانع درونی و چالشهای بیرونی وحدت کدامند؟
آنچه در این کوتاه سخن بنظر می رسد اینکه: بایسته است سیاست پیشگان در نخستین فرصت چنبره سیاسی کاری و سیاست زدگی را از گردن این مهم بردارند، تا مگر گره از کار فروبسته ما باز شود.
منبع: javidani.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب