سروهای آسمانی قم، ۱۴
شهید حسین دایی جعفری: دست از امام بردارید به خواری همیشگی گرفتار می شوید
به گزارش جاویدانی، قم شهید دایی جعفری در وصیت نامه اش نوشت: تا زمانی در ناز و نعمت به سر می برید که دست از این رهبر بر نداشته باشید، اگر خدا نکرده از این امام دست برداری در ذلت و خواری همیشگی و جیره خوار مستکبرین و جهان خواران خواهید بود و آن موقع آنها بر مال و نوامیس شما دخالت می کند و آن موقع شما هیچ کار نمی توانید بکنید.
شهید حسین دایی جعفری در اردیبهشت ۱۳۴۵ در شهر قم به دنیا آمد. دوران کودکی را نزد پدر تعلیم و تربیت دید و در هفت سالگی وارد مدرسه شد و تا پنجم دبستان تحصیل کرد. به خاطر علاقه ای که به امام خمینی (ره) داشت به جای مدرسه در تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت می کرد و چند بار نیز هنگام پخش اعلامیه های امام (ره) مورد هجوم مأموران شاه قرار گرفت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در حالیکه فقط ۱۳ سال داشت روزها را به کار در کارگاه خیاطی مشغول بود و شب ها در پایگاه مقاومت شهید ورزنده که در محل تشکیل شده بود پست می داد.
زمانی که صدام به مرزهای ایران حمله کرد حسین سر از پا نمی شناخت و مدام به پدر و مادرش اصرار می کرد که اجازه بدهند تا به جبهه برود؛ اما پدر و مادرش به حسین اجازه رفتن به جبهه را نمی دادند و به او می گفتند صبر کن تا برادرت، مصطفی، از جبهه برگردد.
پس از اینکه برادرش از جبهه بازگشت حسین با اشتیاق فراوان در تاریخ پانزدهم تیرماه ۱۳۶۱ عازم جبهه جنوب شد و سرانجام در تاریخ در ۱۱ آبان ۱۳۶۱ در عملیات محرم شهید شد و در قطعه دو گلزار شهدای علی بن جعفر قم قرار گرفت.
برشی از وصیت نامه شهید حسین دایی جعفری:
سلام بر کسی که روح بر جسم ما دمید و روح را از جسم بیرون برد و سلام بر منجی صاحب الزمان که تمام جهان در انتظار اوست تا این عالم را پر از عدل و داد کند و انتقام خون شهیدان و مستضعفان را از حلقوم جهان خواران بیرون کشد و سلام درود بر امام و امت و نائب بر حق ولی عصر که همه بت ها را بر سر جهان خواران کوبید و همه استکبار جهانی از نام او به لرزه افتادند.
و این امام خمینی است که صحنه تاریخ را عوض کرد و سلام و درود بر امت شهید پرور و خنثی کننده همه نیرنگ ها منافقین که با کمک مالی و جانی خود دین خویش را به این انقلاب ادا نمودند و سلام گرم بر شهیدان از صدر اسلام گرفته تاکنون.
ای امت شهید پرور ایران
من کوچکتر از آن هستم که بتوانم شما را نصیحت کنم ولی این نصیحت را از برادر کوچکتر خود داشته باشید و آن اینست که دست از این رهبر بر ندارید و از خداوند تبارک و تعالی بخواهید که عمر ایشان را روز به روز و سال به سال بلندتر کند.
ای ملت شهید پرور ایران
تا زمانی در ناز و نعمت به سر می برید که دست از این رهبر بر نداشته باشید، اگر خدا نکرده از این امام دست برداری در ذلت و خواری همیشگی و جیره خوار مستکبرین و جهان خواران خواهید بود و آن موقع آنها بر مال و نوامیس شما دخالت می کند و آن موقع شما هیچ کار نمی توانید بکنید.
و شما ای ملت
پایه اسلام را یاری کردید که امروز تمامی کفر جهانی بر ضد اسلام قیام کرده اند و به شما می گویم که این حسین زمان، خمینی بت شکن، را تنها نگذارید و دستورهای او را عمل نمایید.
ای ملت به شما امید می دهم که در هر کاری و در هر اموری از زندگی تان با صبر بوده و امیدوار باشید برای اینکه خداوند با صبر کنندگان است.
و به شما ای منافقین بدتر از کفار بدانید که ما آگاهانه در این راه قدم برمی داریم برای اینکه بشر برای مادیت نیافرید شده است.
پدر و مادر عزیزم از شما تشکر می کنم که مرا در راه دین و اسلام کوشا کرده اید.
شما مأمور بوده اند که از من نگهداری کنید، خداوند به شما امانت دهد و شما از این امانت نگهداری کنید. ولی پدر و مادرم عزیزم این خود بودم که خواستم زودتر خویش را به دست امانت دار بسپارم؛ چون می بایست این امانت برود و امانت دیگر جایگزین آن شود.
پدر گرامی اگر شهید شدم افتخار کن که فرزندی داشته ای و در این راه داده ای و از شما تقاضا دارم که اگر به شما همه احتیاج داشت با کمال افتخار راه فرزندت را ادامه بده.
خداوند انشاالله به شما پاداش و صبر و استقامت و شکیبایی عطا بفرماید.
ای خواهر گرامی همانطوری که برادرت حسین در میدان نبرد می جنگد تو هم زینب وار باش یعنی حجاب تو بزرگتر از خون من می باشد و این را از برادرتان داشته باشد که خداوند زنان مؤمن را در بهشت نزد فاطمه زهرا (س) می برد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب