قصه هایی از تاریخ در رابطه با قتل امیرکبیر
به گزارش جاویدانی، کتاب آخرین مرثیه بیشتر از آن که یک اثر تاریخی صرف باشد، در واقع تلاشی برای فهم عمیق تر ابعاد روانشناختی و اجتماعی حوادث تاریخی است.
به گزارش جاویدانی به نقل از مهر، کتاب «آخرین مرثیه» اثری است که توسط گروهی از نویسندگان با هدف تبیین حوادث تاریخی به نگارش درآمده است. این اثر به داستان زندگی شخصیت هایی می پردازد که در دوران صدارت امیرکبیر می زیستند و در نهایت به قتل او منجر شدند. این داستان ها نه تنها جذاب و خواندنی اند، بلکه فضایی فراهم می آورند تا خواننده در کارشناسی عمیق تری به تحلیل علل و عوامل منجر به قتل یکی از مهم ترین شخصیت های تاریخ معاصر ایران یعنی امیرکبیر بپردازد.
امیرکبیر یکی از بزرگ ترین شخصیت های تاریخ ایران بود که بعنوان صدراعظم ایران انتخاب شد. او با تصمیمات شجاعانه و نوآورانه خود تلاش کرد تا ساختار سیاسی و اجتماعی کشور را تغییر دهد. صدراعظم به علت اقدامات و اصلاحات گسترده اش با مخالفت های زیادی روبه رو شد. او با برنامه های اصلاحی خود، تلاش در نوسازی کشور و کاهش نفوذ بیگانگان داشت. امیرکبیر مدارس جدیدی تأسیس کرد و تاکید ویژه ای بر آموزش و پرورش جوانان داشت. وی همینطور به اصلاحات اقتصادی پرداخت و کوشش کرد تا تولیدات داخلی را تقویت کند و وابستگی به بیگانگان را کم کند.
اما اقدامات امیرکبیر با مخالفت های شدیدی از جانب درباریان مواجه گردید. او با وجود چالش های فراوان، به اصلاحات خود ادامه می داد و به دنبال مدرن سازی ایران بود. او به علت رویکردهایش در ایجاد ساختار مدیریت دولتی و افزایش قدرت حکومت مرکزی، سبب ایجاد احساس نارضایتی در بین درباریان و بعضی از اشراف شد. در نهایت، توطئه چینی هایی که برای حذف او صورت گرفت، منجر به این شد که ناصرالدین شاه، تحت فشارهای سیاسی، دستور قتل امیرکبیر را صادر کرد و در نهایت به دستور ناصرالدین شاه به قتل رسید.
در این کتاب، نویسندگان به شکل مستقل روایتگری شخصیت های کلیدی همچون ناصرالدین شاه، میرزاقلی خان رئیس قراول خانه تهران، و شخصیت های زن مانند نازتاب، عزت الدوله و حاجب الدوله برعهده داشتند. هر کدام از این شخصیت ها با دیدگاه خاص خود، علل و انگیزه هایی برای تسهیل یا تأیید قتل امیرکبیر دارند.
برای مثال ناصرالدین شاه بعنوان پادشاه وقت، قدرت را در دستان خود می بیند و بر این باور است که امیرکبیر با سیاستهای اصلاحی اش، تهدیدی ضد سلطنت او بحساب می آید. احساس عدم اعتماد و ترس از تغییرات کیمیاگری که امیرکبیر در ذهن مردم پایه گذاری کرده، سبب می شود که او دست به اقداماتی بزند که منجر به قتل او شود و یا میرزاقلی خان بعنوان رئیس قراول خانه تهران، احساس می کند که سلطنت تحت تهدید است و به تبعیت از دستورات شاه، نقشی عمده در ماجرا ایفا می کند. او نماینده ای است از کسانیکه به خاطر منافع شخصی و حفظ موقعیت خود در نظام سیاسی، حاضر به خیانت به امیرکبیر می شوند.
شخصیت های زن همچون نازتاب، عزت الدوله و همدم الملوک، هر یک به شکلی تحت تاثیر شرایط اجتماعی و خانوادگی ای هستند که در آن زندگی می کنند. داستان آنها بشکلی عمیق به مباحث عشق، نفرت، و رقابتهای خانوادگی پرداخته و به تصویر کشیده می شود که چطور این احساسات در نهایت به حمایت یا مخالفت با قتل امیرکبیر منجر می شود.
نویسندگان در این مجموعه داستا توانسته اند پیچیدگی های مسایل را به تصویر بکشند. هر داستان از زبان هر شخصیت بگونه ای روایت می شود که خواننده به تدریج با ابعاد مختلف شخصیت ها و احساساتشان آشنا می شود. این روایتگری بشکلی است که مخاطب لحظه به لحظه حس می کند درحال شنیدن اعترافات و افکار درونی هر شخصیت است و می تواند درک بهتری از شرایط تاریخی و اجتماعی آن زمان پیدا کند.
از آنجایی که نویسنده باید میان داستان سازی و وفاداری به حقیقت تاریخی تعادل برقرار کند. اگر دقت کافی به خرج داده نشود، داستان می تواند اعتبار خویش را از دست بدهد و یا حتی اطلاعات نادرست و تحریف شده ای را منتقل کند. اما نویسندگان مجموعه آخرین مرثیه توانستند این تعادل را برقرار کنند و برپایه تاریخ، قصه خویش را روایت کنند.
کتاب «آخرین مرثیه» بیشتر از آن که یک اثر تاریخی صرف باشد، در واقع تلاشی است برای فهم عمیق تر ابعاد روانشناختی و اجتماعی حوادث تاریخی. این اثر خواننده را دعوت می کند تا از منظر شخصیت های متعدد به وقایع بنگرد و در نهایت نقدی بر تاریخ و نقش قدرت، نفوذ و روابط انسانی در تشکیل حوادث داشته باشد.
استفاده از داستان و قصه برای انتقال موضوعات تاریخی، می تواند تاثیر قابل توجهی در جذب مخاطب داشته باشد. تاثیر آن به چندین عامل بستگی دارد. قصه ها و داستان ها به صورت طبیعی، برای انسان جذابیت دارند. آنها به ما اجازه می دهند با شخصیت ها ارتباط برقرار نماییم، داستان را دنبال نماییم، و احساسات و انگیزه های آنها را درک نماییم. این در مقایسه با یک متن صرفا توصیفی یا تحلیلی، مخاطب را بیشتر به خود جذب می کند.
شخصیت پردازی قوی، می تواند ارتباط عاطفی عمیق تری با مخاطب برقرار کند. مخاطب با احساسات، نگرانی ها و آرزوهای شخصیت ها، همذات پنداری می کند و به موضوعات تاریخی با حساسیت و علاقه بیشتری نگاه می کند. قصه ها در انتقال اطلاعات و مفاهیم تاریخی بشکلی جذاب و ماندگار، بسیار موثرند. مغز انسان به صورت طبیعی، اطلاعات را بشکلی بهتر به خاطر می سپارد که با خاطرات و احساسات مرتبط باشند.
ضروری است که در استفاده از قصه ها، تعادل بین حقیقت تاریخی و خلق داستان برقرار شود. اگر داستان بشدت از حقیقت منحرف شود، می تواند سبب سردرگمی یا عدم اعتماد مخاطب شود و در این مجموعه داستان احساس می شود که این مورد به خوبی رعایت شده است.
استفاده از قصه ها در کنار موضوعات تاریخی می تواند بسیار تاثیر گذار باشد. با این وجود، ضروریست که این قصه ها با دقت و آگاهی به حقیقت تاریخی و نیازهای مخاطب تنظیم شوند تا به بهترین نحو، پیام خویش را منتقل کنند.
این کتاب در نهایت بستری فراهم می آورد تا پرسش ها و چالش هایی در رابطه با حقایق تاریخی و روایتهای سنتی به وجود آید و خواننده را به تفکر در رابطه با گذشته و آینده وادار کند.
منبع: javidani.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب