حسن بیگی مطرح كرد؛
شخصیت های ایرانی همه مغفول مانده اند
جاویدانی: ابراهیم حسن بیگی اظهار داشت: ما اساساً دغدغه خاصی برای مطرح كردن شخصیت های كشومان نداریم و خیلی از شخصیت ها و الگوهای كشورمان مغفول ماندند و آن طور كه باید درباره آنها چیزی مطرح نمی نماییم.
به گزارش جاویدانی به نقل از مهر، ابراهیم حسن بیگی نویسنده و داستان نویس در آستانه برگزاری كنگره ملی امیركبیر با اشاره به اینكه ایده پردازی و طرح ایده های نو از نكات برجسته شخصیت امیركبیر بود، اظهار داشت: امیركبیر در آن دوران امروزی فكر می كرد برای همین اهتمام كرد تا دارالفنونی داشته باشیم كه علومی كه می خواهد به بچه ها یاد بدهد از آن علوم سنتی از دور خارج شده تبدیل كند به علوم امروزی، نگاه مدرنش به علم و دانش از نكات بسیار برجسته زندگی ایشان بود.
وی اضافه كرد: در چنین سیستم حكومتی فاسد ایشان به دنبال این بود كه یك حكومت دموكراتیك و مردم سالارانه ایجاد كند، به نظر من شهادتش هم به سبب همین نوع نگاهش بود چون خیلی ها نمی پذیرفتند و برای همین بود كه شاه را تحریك كردند و آن آدم ابله تحت تأثیر دیگران دستور به قتلش داد، در یك جمله امیركبیر مرد تحول و سازندگی بود.
نویسنده رمان «محمد (ص)» در ادامه درباره ضرورت معرفی افراد تأثیرگذار به جامعه، اظهار داشت: بدون تردید برجسته كردن و شناساندن قهرمان های ملی و مذهبی در حوزه مسائل فرهنگی به خصوص ادبیات، سینما و تلویزیون از اهداف هر جامعه ای است، همچون جامعه ایران كه قهرمانان فراوانی در طول تاریخ از دوران باستان تا معاصر داشته، به طبع آشنایی با آنها و الگو قرار دادن شان تأثیر بسزایی در فرهنگ سازی دارد و می تواند بعنوان الگو و نمونه خیلی از جوان ها باشند تا با مقاومت بیشتری برای رسیدن به اهداف خودشان تلاش كنند.
حسن بیگی در پاسخ به این سوال كه «چرا درباره امیركبیر و خدماتش آثار ادبی و هنری كمی داریم، آیا زندگی و خدمات ایشان ظرفیت تولید اثر را نداشته» اظهار داشت: نه اصلاً این طور نیست كه شخصیت هایی كه مغفول مانده اند ظرفیت لازم را نداشتند، اینها قهرمانان تام و تمامی هستند مخصوصاً امیركبیر كه به لحاظ زمانی از ما خیلی دور نیست و تاریخ باز شخصیت ایشان را مخدوش نكرده و مستندات درباره ایشان تازه و صحیح به دست ما رسیده، اما آن چیزی كه نیست اراده ماست، آن چیزی كه نیست برنامه ریزی و وجود دغدغه های ماست، ما اساساً دغدغه خاصی برای مطرح كردن شخصیت های كشومان نداریم و خیلی از شخصیت ها و الگوهای كشورمان مغفول ماندند و آن طور كه باید درباره آنها چیزی مطرح نمی نماییم.
این داستان نویس افزود: البته امكان دارد در بعضی از كتاب های درسی توضیحات كلی و عمومی درباره امیركبیر نوشته شده باشد، اما یك رمان خیلی قوی و یا فراتر از آن مجموعه داستان هایی برای كودكان و نوجوانان، فیلم سینمایی و یا سریالی كار نشده، در حالیكه می دانید در كشورهای اروپایی بخش قابل توجهی از فیلم ها، سریال ها و كتاب های تأثیرگذارشان پرداختن به همین شخصیت های معاصرشان است. مثلاً چقدر آثار ادبی و هنری درباره گاندی، ماندلا و دیگرانی كه به لحاظ سیاسی مبارز بودند تولید شده، مرتب بر روی این شخصیت ها كار می كنند، الگوسازی می كنند، اما ما خودمان برنامه ای نداریم و كسی هم متولی این نیست كه هم بودجه داشته باشد هم نیرو تا بتواند بسیج كند و این كار را صورت دهد، در واقع ما خودمان مقصریم.
نویسنده كتاب «اشكانه» در پاسخ به این سوال كه كدام یك از ابعاد شخصیتی امیركبیر می تواند در جامعه امروز راهگشا و الگو باشد، اظهار داشت: اگر بخواهیم تمام ابعاد زندگی امیركبیر را بررسی نماییم، اول باید ببینیم در چه دوره ای زندگی می كرده، اگر امیركبیر امروز بود شاید می گفتیم نظیر امیركبیر امروز در دنیا هستند، اما وی در دوره قاجار كه یكی از بدترین دوران حكومت داری ایران بود زندگی می كرده، عِرق ملی كه حتی خیلی از پادشاهان ستمگر داشتند در دوره قاجار حتی سر سوزنی وجود نداشته و مردم در قهقهرای فقر و جهل زندگی می كردند.
وی در ادامه اظهار داشت: در دوره ای كه حتی در كشورهای همسایه انقلاب بزرگ صنعتی و تحول بزرگ اجتماعی به وجود آمده بود و همه از آن دوران قرون وسطایی خارج شده بودند، حالا در اوج فلاكت حكومتی یك آدمی ظهور می كند و می خواهد كشور را از آن منجلاب نجات دهد، این آدم در ۱۵۰ پیش چقدر می تواند سرعت پیشرفت و تحول مملكت و انقلاب اجتماعی و انقلاب حكومتی را تغییر دهد. اگر امیركبیر زنده می ماند بالقطع ما بعدها گرفتار سیستم حكومتی مثل دیكتاتوری رضاخان نمی شدیم.
حسن بیگی اظهار داشت: اگر زمینه لازم و امكانات و شرایط مهیا باشد، علاقه مندم داستانی درباره امیركبیر بنویسم. اگر امكانش باشد و فرصتش ایجاد شود، حتماً این كار را خواهم كرد، بالاخره همانطور كه گفتم فقدان رمان در این حوزه مشهود است و یكی از كسانی كه می تواند در این زمینه كار كند خود من و هم نسل های من هستند. امروز در سال ۹۷ و با گذشت چهل سال از پیروزی انقلاب واقعاً جای خالی مردان بزرگی مثل امیركبیر را در ایران احساس می شود كاش یك امیركبیر بود تا می توانست بحران و مشكلاتی كه اخیراً گریبان كشور را گرفته اصلاح كرده و شرایط را بهبود ببخشد.
نخستین كنگره ملی «امیركبیر» بناست در چهار بخش آثار مقالات علمی، آثار ادبی، آثار هنری و آثار مجازی اجرا شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب