۲۰ غزل اربعینی در عروج دل
«عروج دل» كه شامل 20 غزل اربعینی حسن بشیر است، منتشر گردید.
به گزارش جاویدانی به نقل از ایسنا، در قسمتی از مقدمه به قلم شاعر می خوانیم: شعر و قدرت شعری در همه انسان ها وجود دارد. اگر این نبود، لذت بردن از شعر و فهم شعر و ارتباط با شعر نیز ناممکن می شد. فهم شعر قسمتی از پروسه شعر است. بنابراین، شاعر تنها سراینده شعر نیست؛ خواننده شعر نیز قسمتی از آن به شمار می آید. فراتر از آن، شعر، در حقیقت، تبلور رابطه شاعر با محیط، فرهنگ، ادبیات، دین و هنر جامعه است و از این منظر است که شعر انعکاسی از گفتمان یک جامعه است. هنر شاعر کشف این گفتمان و بازتولید آن در چارچوب های دیگر است.
فرهنگ در هر جامعه تاثیرات عمیقی در خلق یک اثر شعری دارد. هر آن چه در جامعه می گذرد، بر روح و روان شاعر تاثیر می گذارد و کدام شاعر است که بدون این ارتباط عمیق توانسته باشد اثری ماندگار خلق کند.
همه شعرا فرزند زمانه خود هستند. و این زمانه همان فرهنگ حاکم است که چگونه با شاعر در تعامل است و شاعر چگونه آنرا تلقی و تحلیل می کند.
حوادث تاریخی در همه دوره ها از مهمترین عوامل خلق شعر است. بازگویی حادثه، با نگاهی دیگر و بازتابی متفاوت. این گونه است که شعر حوادث را با منطقی دیگر بازگو می کند، نمایان می سازد و آنرا به جامعه عرضه می کند.
حوادث مربوط به محرم، عاشورا و اربعین از بزرگترین حوادث تاریخ اسلام است. هیچ حادثه ای همانند آن چه در روز عاشورا بر حضرت امام حسین (ع) و فرزندان و یارانش وارد شد، وجود ندارد. حادثه ای که حتی برای تخیّل و تصور ما سخت و امکان ناپذیر است.
شعر عاشورایی و شعر اربعینی و به عبارت دیگر شعر آیینی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تولد تازه ای یافت. بااینکه ما شاهد گسترش شعر عاشورایی در زمان صفویه هستیم، اما آن چه بعد از انقلاب در حال ظهور است، شیوه و سبک جدیدی از بازنمایی آن حادثه بزرگ است.
بدیهی است که هر کسی به زبان حال خود نوشته ای، دل نوشته ای، نثری، شعری، نقشی و غیره می سراید. همه این ها نوعی سرودن است. پیوندی میان دل و احساس و عقل با آن چه در تاریخ واقع شده است. سرودن این پیوند همیشه با نوعی از شناخت هم راه است. شناختی که هر انسان، از خود و حادثه دارد. در این جاست که سرودن به یک بازتاب درونی هر فرد تبدیل می شود. اگر این بازتاب درونی بتواند پذیرشی از دل های دیگر بگیرد قابل فهم و ماندگار می شود.
شعر عاشورایی و شعر اربعینی، شعری ماندگار است، چه از لحاظ معنایی، چه احساسی، چه تاریخی، چه دینی، و چه ارتباط آن با دوده (ع) پیامبر اکرم (ص) که ایرانیان و تمام شیعیان و همه مسلمان عاشقان آنها هستند.
در این جا سعی شده ۲۰ غزل به ترتیب زمان سرودن آورده شوند که در ایام پیش از اربعین سال جاری ۱۳۹۹ سروده شده اند. آخرین شعر نیز به زبان عربی به کل «حسچه» است که اربعینی ها با آن در سفرهای اربعینی عراق آشنا هستند.
منبع: جاویدانی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب