گلستان در نشست خبری مطرح كرد؛

قصه ها از عشق خالی شده اند، ناشران از جوانهای گمنام حمایت كنند

قصه ها از عشق خالی شده اند، ناشران از جوانهای گمنام حمایت كنند

جاویدانی: لیلی گلستان در نشست خبری جایزه ارغوان اظهار داشت: در بررسی آثار جایزه ارغوان، چیزی كه توجه من را جلب كرد، این بود كه هیچ كدام از داستان ها درباره مساله عشق نبودند كه این سبب نگرانی و تعجب من شد.



به گزارش جاویدانی به نقل از مهر، نشست خبری دومین دوره جایزه ارغوان (داستان كوتاه با مبحث «شب») قبل از ظهر امروز سه شنبه ۷ خرداد با حضور اوژن حقیقی دبیر این جایزه و لیلی گلستان عضو هیئت داوران، در سالن جلسات استاد امیرخانیِ خانه هنرمندان ایران برگزار گردید.
حقیقی در ابتدای این نشست اظهار داشت: از میان آثاری كه به دست دبیرخانه جایزه رسیده اند، ۳۰ اثر توسط هیئت انتخاب، بررسی و انتخاب شده اند كه مقرر است این ۳۰ اثر توسط اعضای هیئت داوران بررسی شده و در نهایت ۱۰ داستان از آنها، بعنوان برگزیدگان جایزه معرفی شوند.
وی اضافه كرد: امسال هم نشر مركز حامی جایزه است و مقرر است كتاب ۱۰ نفر اول جایزه را چاپ كند. برای این ۱۰ نفر همینطور وركشاپ نویسندگی برگزار می گردد.
دبیر این جایزه اظهار داشت: سال قبل شاعبه ای وجود آمده بود كه نمره های آثار چه گونه داده می شود؟ من ۲ هزار نمره را در لیست وارد می كنم و در نهایت از آنها معدل گیری می شود. این اطمینان را به دوستان می دهم كه این دغدغه شخصی من است كه حتی یك نمره هم جابه جا نشود.
در ادامه گلستان بعنوان یكی از اعضای هیئت داوران جایزه ارغوان اظهار داشت: من از ۳۰ قصه ای كه به دستم رسید، تعجب كردم. امسال كار خوب بیشتر از سال قبل بود اما تعدادشان زیاد نیست. چیزی كه من را شگفت زده كرد، فضای قصه ها بود. طبیعتاً در قصه ها تلخی و مسائل مربوط به سختی زندگی زیاد بوده و هست اما مساله مهم در قصه هایی كه امسال دیدم، سوررئال بودن است. داستان های این دوره، خیلی سوررئال و تخیلی بودند و الان كه به آنها فكر می كنم، می گویم خب چرا نباشند؟ ما از بامداد كه از خواب بیدار می شویم، همه چیز را برای خود سوررئال می بینیم. ظاهراً همین مساله هم وارد قصه های جوانانمان شده است.
این داستان نویس افزود: من تخیل و صحنه های عجیبی را در داستان های امسال جایزه ارغوان دیدم كه برایم جالب بود. اما چیزی كه امسال فقدانش را در داستان ها احساس كردم، عشق بود. در هیچ كدام از قصه ها عشق و بارقه ای از عشق وجود نداشت. این مساله هم سبب نگرانی من شد هم تعجب ام. ۳۰ جوان داستان نوشته اند اما هیچ كدام از عشق ننوشته اند! این داستان نویس ها اصلاً خوبی ها را ندیده اند.
وی در ادامه سخن با خبرنگاران درباره مبحث داستان هایی كه در این دوره جایزه ارغوان خوانده، اظهار داشت: من در این داستان ها، حسادت، كینه و انتقام را دیدم. پرداختن به این موضوعات، از كجا ریشه می گیرد؟ من از حضور تلخی و ناامیدی در قصه تعجب نمی كنم اما حضور زیاد عناصر حسادت، كینه و انتقام نشان از بیماری است. نمی دانم چرا دوست دارند فقط منفی ها را ببینند در حالیكه این همه چیز مثبت دور و بر ما وجود دارد! من چنین چیزی را دوست ندارم. كمی آن طرف تر را هم نگاه كنید تا ببینید كه خیلی چیزهای قشنگ برای نوشتن وجود دارد.
حقیقی هم در پاسخ به یكی از حاضران در نشست كه این روزها دیگر سینمای كشورمان مملو از مسائل عشق و عاشقی است، اظهار داشت: نه. ظاهراً سینمای كشورمان هم چندان چیزی از قصه های عاشقانه ندارد و فیلم هایش تبدیل به موضوعات بدبخت و بیچارگی شده اند.
گلستان در بخش دیگری از این نشست درباره داستان هایی كه در داوری این جایزه خوانده، اظهار داشت: داستان هایی كه انتخاب شان كردم، به نظرم فوق العاده بودند. یعنی اگر نویسندگان جوان شان را در پناه بگیریم و به ناشر خوب معرفی نماییم، نویسنده های خوبی می شوند. من از سال ۶۷ كه گالری گلستان را افتتاح كردم، تلاش كردم از جوان ها حمایت كنم. خب، آدم های معروف كه نیازی به حمایت من ندارند! به نظرم ناشرها هم باید از نویسندگان جوان و گمنام حمایت كنند. دیگر چقدر از معروف ها بخوانیم؟ بهتر است كه جوان ها كشف بشوند. دیگرْ جوایز ادبی هم، این روزها دارند این كار را می كنند. ازاین رو ما هم در جایزه ارغوان داریم چنین كاری می نماییم. ما كشف می نماییم شمای ناشر چاپ كنید!
حقیقی هم در تكمیل سخن گلستان اظهار داشت: اصلاً همین كه شرط حضور در جایزه، این است كه قصه نویس ها نباید كار چاپی داشته باشند، با همین هدف كشف استعدادهای جوان گذاشته شد.
گلستان همینطور درباره داستان های شركت داده شده در این دوره جایزه ارغوان اظهار داشت: در داستان های این دوره خیلی داستان شهرستانی داریم. این را می شد از دیالوگ ها هم فهمید كه اصلاً جنس تهرانی نداشتند. فعالیت پررنگ داستان نویسان شهرستانی ما خیلی مهم می باشد چون آنها هیچ امكاناتی برای نویسندگانی ندارند؛ نه كلاسی و نه وركشاپی. شاید در شهری مثل اصفهان كلاس یا امكاناتی باشد اما دیگر شهرهایمان چنین امكانی ندارند. به هر حال امیدوارم جوان ها بیایند و در چنین جایزه ای شانس خویش را برای رقابت و چاپ آثارشان، امتحان كنند.

5.0 / 5
4353
1398/03/07
15:37:37
تگهای خبر: شركت
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۹ بعلاوه ۵
جاویدانی