نهج البلاغه، منشور انسانیت
حکمت بیست ونهم مرگ از سایه تان با شما همراه تر است
جاویدانی: قم از لحظه ای که انسان متولد می شود و هر ساعتی که بر او می گذرد قسمتی از سرمایه عمر او کاسته و هر نفسی که می زند یک گام به انتها زندگی نزدیک می گردد، برای اینکه عمر انسان به هر حال محدود است و اگر هیچ مشکلی هم برای او پیش نیاید روزی پایان می پذیرد. درست مانند چراغی که ماده اشتعال زایش تدریجاً کم می شود و روزی تمام و سرانجام خاموش خواهد شد.
۱۴۰۲/۰۱/۳۱ ۱۴:۳۴:۲۸