كولم تویبین از نویسندگی و ایرلند می گوید
چرا ایرلند این همه نویسنده بزرگ دارد؟
جاویدانی: نویسنده ایرلندی كه با آثارش 4 بار به لیست جایزه من بوكر راه یافته است؛ معتقد می باشد كتاب و كتاب خوانی راهی برای فرار از فقر برای مردم ایرلند بوده است.
به گزارش جاویدانی به نقل از دویچه وله، از نظر کولم تویبین، نویسندگی «مانند موسیقی می ماند، از این نظر که بر پایه ملودی و بر پایه ریتم ساخته شده است».
او در مصاحبه ای گفت قبل از اینکه خوانندگان از هوش خود در فعل وانفعال با یک کتاب استفاده کنند، باید انگیزه ای عمیق تر آنها را وادار به ورق زدن کتاب کند، انگار که دارند ریتمی را دنبال می کنند.
کولم تویبین که در سال ۱۹۵۵ در جنوب شرقی ایرلند به دنیا آمد یکی از شناخته شده ترین نویسندگان انگلیسی تاریخ است. وی در ایرلند و آمریکا زندگی می کند و در دانشگاه کلمبیا در نیویورک درس می دهد.
رمان ها، مقاله ها و نمایشنامه های وی به شهرت عظیمی دست پیدا کرده اند. چهار عنوان از آثار او تاکنون به فهرست نهایی دریافت جایزه بوکر رسیده اند. معروف ترین رمان او تا امروز «بروکلین» بوده که سال ۲۰۱۵ با اقتباس از آن یک فیلم سینمایی ساخته شد و نامزدی دریافت جایزه اسکار را برای سیرشه رونان بازیگر اصلی آن به ارمغان آورد. نیک هورنبی فیلمنامه این داستان موثر درباره دختر جوانی را نوشت که از سختی های اقتصادی ایرلند فرار می کند تا یک زندگی تازه در نیویورک بسازد.
بخش بزرگی از نوشته های تویبین اتوبیوگرافیکی هستند. مثلاً رمان سال ۲۰۱۴ «نورا وبستر» داستانی از مادر خود تویبین است. ماجرای کتاب در شهر کوچک انیسکورتی واقع در ساحل جنوب شرقی شهرستان وکسفورد ایرلند به وقوع می پیوندد، درست جایی که تویبین در آن به دنیا آمد. مانند شخصیت اول داستان، مادر تویبین هم همسرش را از دست داد و مانند پسر شخصیت اول داستان، این نویسنده بعد از مرگ پدر خود گرفتار لکنت زبان شد.
چهره های نوشته های تویبین بیشتر شهرستانی و ساده هستند اما او آنها را با بینشی خاص و ظریف به تصویر می کشد. او بیشتر از همه در به تصویر کشیدن شخصیت های زن موفقیت داشته است.
او می گوید: «زنان من را بزرگ کردند. بدین سبب هر چیزی که می گفتند برایم تعجب آور بود.»
به همین ترتیب بود که رابطه پیچیده بین مادرها و پسرها تبدیل به یکی از موتیف های اصلی آثار او شد. پسرهای رمان ها و همین طور مجموعه داستان های کوتاه «مادرها و پسرها» محصول سال ۲۰۰۹ نه فقط در رابطه شان با مادرهای شان به مشکل برمی خورند، بلکه چالش هایی نمادین هم با نهادهای مادرگونه همچون خود ایرلند و کلیسای کاتولیک دارند. خیلی از نوشته های وی درباره شورش و فرار کردن از محدودیت های احساسی و اجتماعی هستند. وی همینطور یکی از حامیان حقوق برابر اجتماعی برای تمام افراد است.
تویبین در پاسخ به این پرسش که چرا ایرلند با وجود اینکه تنها کمتر از ۵ میلیون نفر ساکن دارد توانسته چنین تعداد زیادی از نویسندگان بزرگ همچون جیمز جویس، ساموئل بکت، جورج برنارد شاو و شیموس هنی را به جهان عرضه کن، پاسخی رک داشت.
وی اظهار داشت: تنها راه خروج از فقر، آموزش و یادگیری بود. و تنها راه یادگیری هم کسب سواد بود. بدین سبب سواد به نحوی تبدیل به وسواس خانواده های فقیر شد. کتاب، کتاب خوانی و نویسندگی.
منبع: جاویدانی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب