شرح دعای روز پنجم ماه رمضان
به گزارش جاویدانی قم استاد حوزه اظهار داشت: استغفار گشایش مشکلات است. خداوند بر انسان مستغفر خیرات و برکات خودرا نازل می کند.
حجت الاسلام هادی عباسی خراسانی، استاد سطح عالی حوزه در شرح دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان اظهار داشت: در پنجمین روز ماه مبارک رمضان به خداوند متعال چنین عرضه میداریم: «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقَانِتِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ أَوْلِیَائِکَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَأْفَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ».
وی ادامه داد: در این روز نخستین خواسته انسان روزه دار این است که خداوند او را از مستغفران قرار دهد؛ استغفار از نمودهای توبه است و هنگامی که مؤمن کلمه استغفار را بر زبان جاری می سازد، خداوند او را می آمرزد و خیرات و برکات خویش را بر مستغفر نازل می کند؛ استغفار وسیله امیدبخشی است که انسان را به سمت خدا بازمی گرداند.
وی ادامه داد: خداوند می فرماید: «وَمَن یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِیمًا؛ و هر کس کرداری زشت کند یا به نفس خویش ستم نماید، سپس از خداوند آمرزش طلبد، خداوند را بسی آمرزنده مهربان خواهد یافت»، (نساء/۱۱۰)، در آیه ۱۷ آل عمران: «الصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالأَسْحَارِ؛ [اینانند] شکیبایان و راستگویان و فرمانبرداران و انفاقکنندگان و آمرزشخواهان در سحرگاهان»، خداوند استغفار در سحرگاه را یکی از صفات متقین ذکر می کند.
این استاد حوزه اشاره کرد: در روایتی از حضرت رسول(ص) نقل شده است که کسی که استغفار کند، خداوند چند نعمت به او عطا می کند: مَن اَکثَرَ مِنَ الاِستِغفارِ جَعَلَ اللّهُ لَهُ مِن کُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَمِن کُلِّ ضَیقٍ مَخرَجا وَرَزَقَهُ مِن حَیثُ لایَحتَسِبُ (بحار الانوار جلد ۷۷ ص ۱۷۲)؛ اول این که برای او از هر غم و اندوهی گشایشی قرار می دهد؛ دوم از هر تنگنایی راه خروجی پدید می آورد و سوم از جایی که گمان نمی کند خداوند به او روزی می رساند؛ و امیرالمؤمنین(ع) می فرماید: استغفار روزی را بیشتر می کند، (همان/ ۲۷۷، ج ۴) و باز از آن گرامی است که فرمود: فراوان استغفار کنید تا رزق سویتان آید.
وی ادامه داد: ربیع بن صبیح می گوید: نزد حسن بن علی -علیه السلام- بودم، مردی وارد شد و از خشکسالی آبادی اش شکایت نمود، امام -علیه السلام- فرمود: استغفار کن؛ دیگری آمد شکایت نمود، به او نیز فرمود: استغفار کن؛ سومی آمد و اظهار داشت: دعا کنید خدا پسری به من بدهد، به او هم فرمود: استغفار کن؛ ربیع بن صبیح می گوید: تعجب کردم، به ایشان گفتم: هرکس نزد شما می آید و مشکلی دارد و تقاضای نعمتی می کند، به او دستور استغفار می دهید؛ فرمود: آن چه را گفتم از پیش خود نبود؛ این مطلب را از کلام خداوند که از زبان پیامبرش نوح حکایت می کند، استفاده کردم؛ سپس آیات یک تا ده سورة نوح را قرائت کردند. (مجمع البیان، ج۱، ص ۳۶۱).
گناه سبب تنگ دستی و فقر می شود و استغفار موجب گشایش روزی می گردد.
وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقَانِتِینَ
این استاد حوزه اشاره کرد: در این فراز از این دعا از خداوند می خواهیم که ما را جزء عباد صالح و قانت خویش قرار دهد؛ خداوند در قرآن صالحین را معرفی کرده است؛ صالحین کسانی هستند که ایمان دارند و عمل صالح انجام می دهند (وَ الذین امنوا و عملواالصالحات لَنُدخِلنَّهم فی الصالحین/ عنکبوت ۹)؛ نماز را برپا می دارند و اقامه می کنند و تمسک به کتاب دارند (و الذین یمسکون بالکتاب و اقاموا الصلوه‌ی انّا لا نضیعُ اجر المصلحین/ اعراف، ۱۷۰)؛ خضوع و خشوع دارند (ان الذین امنواوعملواالصالحات واخبتواالی ربهم اولئک اصحاب الجنه‌یهم فیها خالدون/ هود، ۲۳)؛ بهترین خلق عالمند (ان الذین امنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریه/ بینه، ۷)؛ هیچ نوع ترس و بیم و غم و اندهی ندارند (إنَ الَذینَ امنوا وَالذّینَ هادوا والنصاری والصابئینَ مَن امنَ با لله والیومِ الاخروعَمَل صالِحاً فَلهُم اجرَهُم عندَ رَبهِم ولا خوفٌ علیهم ولا هم یَحزَنون/ بقره ۶۲)؛ ایمان به خدا و روز قیامت دارند، امر به معروف و نهی از منکر می کنند و به سمت کارهای نیک می شتابند (یومنون بالله و الیوم الاخر و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یسارعون فی الخیرات و اولئک من الصالحین/ آل عمران ۱۱۴).
وی ادامه داد: بدین سبب از خدا می خواهیم ما را جزء این دسته از بندگان صالح قرار دهد که چنین خاصیت هایی دارند و اما قنوت به مفهوم خضوع و خشوع برای خداوند سبحان است و شامل عبادت و اقسام طاعت ها می شود؛ انسان های قانت، کسانی هستند که خاشع اند و به نیایش با خدای خویش می پردازند. یکی از مصادیق خشوع، قنوت نماز است. قنوت پلی است بین انسان و خدا و ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای برقراری این ارتباط است (و قوموا للّه قانتین/ بقره ۲۳۸).
وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ أَوْلِیَائِکَ الْمُقَرَّبِینَ
عباسی خراسانی اشاره کرد: از خداوند می خواهیم ما را در زمرة اولیاء مقرب خویش قرار دهد؛ دوستان و اولیاء مقرب خدا کسانی هستند که بین آنها و خدا فاصله ای نیست؛ حجاب ها از قلبشان کنار رفته و در پرتو نور و معرفت و ایمان و عمل صالح، خدای خویش را با چشم دل می بینند؛ این ها کسانی هستند که زنگار از دل شسته و قلبشان را چون شیشه ای صیقل داده اند و از ورای آن پروردگار خویش را نظاره می کنند.
رأفت به مفهوم احسان و عنایت خاص به بندگان مؤمن است
برَأْفَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
وی اظهار داشت: رأفت به مفهوم نرم و نازک دلی و شدت رحمت است و خداوند در آیات بسیاری خودرا بدان ستوده است؛ رأفت خداوند به مفهوم احسان به بندگان و گذشت از آنان می باشد (وَإِنَّ اللَّهَ بِکُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ/ حدید۹)؛ رأفت در مورد بندگان به مفهوم نرم و دل نازک بودن است که در محبت و نیکی و گذشت تجلی می یابد و خداوند پیامبر اکرم ص بدان ستوده است (لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیم/ توبه ۱۲۸) در بین انبیاء الهی، وجود مقدس پیغمبر به تصریح قرآن رئوف هستند و در بین ائمه، امام رضا(ع).
عباسی خراسانی اضافه کرد: رحمت با رأفت متفاوت می باشد رقت قلب در رأفت از رقت قلب در رحمت بیش تر است؛ بدین سبب رأفت در خداوند متعال به مفهوم احسان و عنایت خاص به بندگان مؤمن است؛ اما گستره رحمت الهی وسیع تر می باشد؛ به عبارتی هم شامل رحمت رحمانیه می شود که کافر و مؤمن را در برمی گیرد و هم شامل رحمت رحیمیه می شود که اختصاص به مؤمنان دارد. صفت رئوف هم چون رحیم مختص مؤمنان است بنا بر این هم در خیلی از آیات در کنار رحیم مطرح گردیده است.
وی اشاره کرد: در این فراز از دعا نیز صفت رأفت در کنار رحمت رحیمیة خدا مطرح شده است؛ کسی که استغفار کند و عمل صالح انجام دهد، در زمره صالحان و قانتان قرار می گیرد و مقرب درگاه الهی می شود و چنین بنده مؤمنی سزاوار رأفت خداوند است.
منبع: javidani.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب