در گزارش جاویدانی مطرح شد؛
هر زندگی و هر شخصیت سبک نگارش متفاوتی دارد
به گزارش جاویدانی اعظم بروجردی نویسنده رمانی درباره زندگی حضرت خدیجه (س) درباره این کتاب می گوید: هر زندگی و هر شخصیتی که برای نگارش انتخاب می شود خودش سبک نگارش را هم به همراه می آورد.
خبرگزاری مهر؛ گروه فرهنگ و اندیشه: بزودی رمان جدید خانم «اعظم بروجردی» با مبحث زندگی بانوی بزرگ اسلام حضرت خدیجه (س) در انتشارات کتاب جمکران به چاپ می رسد به همین بهانه با نویسنده این رمان به گفتگو نشستیم.
مشروح این گفتگو در ادامه می آید:
* لطفاً یک معرفی از خودتان و کارهایی که در زمینه داستان و رمان انجام دادید داشته باشید و بفرمائید رمان جدیدتان درباره چیست؟
سلام من اعظم بروجردی هستم و بیشتر در فضای نمایش و تئاتر فعالیت کردم و من را در این فضا می شناسند. بیشتر از ۵۰نمایشنامه چاپ شده و چاپ نشده دارم که بسیاری از آنها در فضای سالن های شهر تهران و شهرهای دیگر اجرا شده و حتی برخی از آنها در کشورهای دیگر ترجمه و روی صحنه رفته، اوایل فعالیتم برای تلویزیون هم کار می کردم فیلم نامه هایی مثل پهلوانان نمی میرند و اختر چرخ ادب را نوشتم که ساخته و پخش گردید.
اما چون روحیه ام به چنین فضاهایی مناسبت نداشت ترجیح دادم که فاصله بگیرم. کم کم که انسان پا به سن می گذارد بیشتر ترجیح می دهد که در خلوت خویش بماند و شاید من هم بنابراین از شور و شر تئاتر به غار خویش گریختم تا به تنهایی کار کنم و رمان نویسی این فرصت را به من داد که هم بتوانم به کارم ادامه دهم و هم از فضای شلوغ و پر درد سر تئاتر فاصله بگیرم.
من در کل تاکنون چهار رمان نوشته ام. اولی که در دوره جنگ و پسا جنگ و زمان جوانی ام بود به نام «خواب سبز عشق» و بعدی به نام «من سین» که رمانی فلسفی و در باره کیستی انسان است. سومین رمان که از روی یکی از نمایشنامه هایم به نام پهلوان به سفارش نشر جمکران نوشته شد به نام «آخرین نامه» و چهارمی که همین رمان اخیر است و خودم از بقیه کارهایم بسیار بیشتر دوستش می دارم که راجع به زندگی و عاشقانه ایست برای خدیجه کبری (س).
* علت انتخاب این موضوع چه بود و ایده این کار از کجا به ذهنتان رسید؟
خدیجه (س) شاهکار خداوند برای خلق یک زن به تمام و کمال است همیشه برای من زندگی ایشان پر از سوال بود و از کودکی به ایشان می اندیشیدم به خودشان به چیزهای غلظی که در باره شأن شهرت پیدا کرده بود حتی به سن و سالشان که چرا کسانی قصد داشتند که به هر قیمتی از شأن و بزرگی ایشان بکاهند و چون کمی اهل تحقیق هستم و نمی خواهم که راحت باور کنم دوست داشتم که به زندگی ایشان نقبی بزنم و همین شد که اول نمایشنامه ای بر این اساس نوشتم و پیش تر رفتم تا به رمان رسیدم که البته به یقین می دانم که جرعه ای از اقیانوس را هم توصیف و ترسیم نکرده ام.
* چرا این سبک را برای نوشتن این مورد انتخاب کردید؟
به نظرم هر زندگی و هر شخصیتی که برای نگارش انتخاب می شود و یا انتخاب می کند خودش سبک نگارش را هم به همراه می آورد مثلا در رمان آخرین نامه نوع کار چون در باره پهلوانی و عیاری بود زبانش وام گرفته از زبان ملون و اطواری تهران قدیم بود و به همین صورت فضا و سبک حاکم بر کار باآنکه که رئالیسم جادویی را به همراه داشت اما از لحاظ تصویری هم متنوع و پر از رنگ و لعاب بود اما در این رمان خدیجه مظهر عشق و دلدادگی است این کار نوع زبان و سبکی را می طلبد که با شخصیتش هم سو باشد.
* از اهمیت کار برای حضرت خدیجه بفرمائید.
اولیا حضرت خدیجه کبری شخصیت بانویی است که مسلمانان از شیعه و سنی و دیگر مذاهب درباره شأن اتفاق نظر و هم سوی باهم هستند و در امر بزرگی و جلال و جبروت ایشان اتفاق دارند و دلیل اهمیت ایشان برای جهان انسان بیشتر بنابراین است که ایشان می توانند همه مذاهب اسلامی را به هم پیوند بدهند و وحدت ایجاد کنند و مورد بعدی شخصیت خاص شأن در پروراندن فاطمه زهرا سلام الله است و نسل مطهری که سلاله پاکی و انسان کامل است.
* چه ضعف ها و کاستی هایی در کار برای این شخصیت وجود دارد؟
ضعف و کاستی که برای این شخصیت به هیچ وجه تصوری ندارد که ایشان انسان کامل هستند اما نقص و کاستی از من بعنوان کسی که جرئت کرده و در باره ایشان نوشته به شدت زیاد و چشمگیر است که انشاالله خود حضرتش به بزرگی و جبروتشان ببخشند بر ما.
* تا چقدر توانسته ایم حضرت خدیجه را به مخاطبان بشناسانیم؟
در حد خودمان و نه بیشتر که ایشان شخصیتی نامحدود دارند و از لایه های وجودی ایشان کسی در حد من و حتی خیلی بزرگ تر از من دسترسی ندارد و نخواهد داشت ایشان به درختی تنومند می مانند که واژگون اند و ریشه هایشان در هفت آسمان کشیده شده است اما ما تنها تنه ای از ایشان می بینیم و شاخه هایی محدود به دید و ذهن خودمان.
منبع: جاویدانی
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب