از نهضت حسینی تا جامعه مهدوی: یقین ،
راه های دست یابی به یقین چیست؟
به گزارش جاویدانی، یک کارشناس مسائل دینی اظهار داشت: آنچه در واقعه عاشورا سبب پیروزی حق بر باطل شد به خاطر یقین یاران امام حسین(ع) به دو چیز بود، اول این که روز عاشورا، روز انتهای عمر آنان است و همگی کشته می شوند و دیگر این که در راه خدا و امام زمان شان جان می دهند و به شهادت می رسند. بنابراین بدون هیچ تردیدی در این راه گام برداشتند.
حجت الاسلام تاتلاری - کارشناس مسائل دینی و مذهبی- در گفتگو با ایسنا در مورد اهمیت واقعه عاشورا و زمینه سازی آن برای ظهور اظهار داشت: یقین یکی از عوامل پیروزی در تمامی عرصه ها و پیشروی در همه امور است. در جنگ بدر، مشرکین، افرادی را به سرپرستی عمیر بن وهب مأمور کردند تا لشکر مسلمین و امکانات و روحیات آنان را بررسی کند و اطلاعاتی برای جنگ و مقابله با مسلمانان جمع آوری کنند. عمیر بن وهب، بعد از بررسی و بازگشت در میان سران مشرک گزارش داد مسلمانان تعداد و سلاح شان از ما کمتر است و ما از این نظر قدرتمندیم، اما بطور حتم، پیروزی از آن مسلمین است. چون سلاحی به اسم یقین دارند.
وی افزود: عمیر بن وهب همینطور اشاره نمود آنان مطمئن در این راه قدم برداشتند و معتقدند یا می کشند و یا کشته می شوند. اگر کشتند، دشمنی از دشمنان خدا و اسلام را از سر راه برداشته اند و اگر کشته شوند به نهایت آرزوی خویش، که شهادت در راه خدا است، نائل گشته اند (۶). این همان سلاحی است که هفتاد و دو تن یاور اباعبدالله ضد السلام در مقابل سی هزار نفر لشکر کوفه داشت.
این کارشناس مسائل دینی اشاره کرد: یاران امام حسین(ع) به دو چیز یقین داشتند، اول این که روز عاشورا، روز انتهای عمر آنان است و همگی کشته می شوند و دیگر این که در راه خدا و امام زمانشان جان می دهند و به شهادت می رسند. بنابراین بدون هیچ تردیدی در این راه گام برداشتند.
موفقیت و پیروزی در گرو یقین
حجت الاسلام تاتلاری خاطرنشان کرد: با درس گرفتن از قیام کربلا، خویش را برای ظهور و یاری حضرت حجه بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف آماده می نماییم. امروز این درس مهم را از کربلاییان یاد بگیریم که لازمه ی پیروی و یاری امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف پرهیز از دودلی و تردید و دارا بودن اطمینان و یقین، به هدف و راهی است، که برگزیده ایم.
وی با طرح این سؤال که چطور میتوان به یقین و اطمینانی که یاران سیدالشهداء ضد السلام در کربلا داشتند، دست یافت؟، اظهار داشت: این سوال باید در ذهن همگان پیش بیاید که چطور میتوان محکم و استوار و بدون هیچ گونه تردیدی، در راه صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قدم گذارد و تا آخرین نفس ایستادگی کرد؟، بدست آوردن یقین و برطرف نمودن شک، از قلب و دل، بر اثر ایجاد چندین خصوصیت و خصوصیت در وجود انسان فراهم می شود و از آن جایی که نابرده رنج گنج میسر نمی گردد، در راه کسب آنها سختی و رنج هایی وجود دارد، که با رسیدن به یقین و سعادتمندی دنیا و آخرت، تلخی زحمات تبدیل به شیرینی می شود که قرآن کریم می فرماید: «فإنّ مع العسرِ یُسرا» به یقین با هر سختی، آسانی است.
این کارشناس مسائل مذهبی خاطرنشان کرد: در بین راه های گوناگونی، که برای کسب یقین و پرهیز از شک و تردید، قرآن مجید و ائمه اطهار علیهم السلام معرفی می کنند، پیامبراسلام حضرت محمد صلی الله ضد و آله و سلم چندین خصوصیت و خصوصیت را برای افراد با یقین بیان می فرمایند که می تواند راه گشای ما باشد.
۱- باور نسبت به مرگ
حجت الاسلام تاتلاری ابراز کرد: پیامبر اکرم(ص) می فرمایند «أیقن بأنّ الموت حق فحذره» انسان باید یقین پیدا کند که مرگ حقیقت دارد و بنابراین از آن در حذر است. خیلی از ما می دانیم، که همان طوری که یک روزی به دنیا آمده ایم، یک روزی هم از این دنیا می رویم. اما به سادگی میتوان از شیوه زندگی و اعمال مان فهمید، که باور نداریم. گمان می نماییم مردن برای دیگران است و ما همیشه در این دنیا خواهیم بود. قرآن می فرماید: «إنّ الذین لا یرجونَ لِقاءنا و رضوا بالحیاه الدنیا و اطمأنوا بها و الذین هُم عن آیاتنا غافلون» آنها که ایمان به ملاقات ما و روز رستاخیز ندارند و به زندگی دنیا خشنود شدند و بر آن تکیه کردند، آنها از آیات ما غافلند.
وی افزود: در مورد واقعه عاشورا میتوان اظهار داشت که یزید فکر می کرد، هیچگاه نمی میرد و همیشه در این دنیا زنده است که برای حکومت و به دست آوردن قدرت مطلق، دست به جنایتی عظیم در کربلا زد و سر زینت دوش پیامبر خدا را بالای نیزه و خاندان رسالت را به اسارت در آورد. کوفیان گمان می کردند، هیچ وقت نمی میرند که برای پاداش گرفتن و دستیابی به پست و مقام به مقابله با امام زمان خود پرداختند و عهدشکنی کردند. اینان غافل بودند که «کلٌ من علیها فان و یبقی وجهُ ربک ذوالجلال و الاکرام» (۱۰) هر که روی زمین است دستخوش مرگ و فنا می شود و تنها ذات خدای گرامی و با جلال، زنده ابدی است.
این کارشناس مسائل دینی بیان نمود: انسانی که به مرگ یقین داشته باشد، فرصت عمر خویش را صرف گناه و نافرمانی پروردگار و ظلم و ستم به دیگران نمی نماید. بلکه یقین به حقیقت مرگ، بزرگترین عامل برای سعادتمندی و سربلندی در دنیا و آخرت شخص است.
۲- یقین به بهشت
حجت الاسلام تاتلاری در ادامه ضمن اشاره به این بیان از رسول اکرم(ص) «أیقن بأن الجنه حق فاشتاق إلیها» اگر انسان یقین پیدا کند که بهشت حقیقت دارد بنابراین مشتاق آن است، اظهار داشت: اگر کسی می خواهد در زندگی خود، همیشه با یقین و اطمینان در راه خدا و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قدم بردارد، باید به این باور برسد که بهشت و پاداش الهی راست است و برای رسیدن و بدست آوردن آن تلاش کند. خداوند هم در کتاب آسمانی خویش، همه ی بندگان را تشویق می کند، تا به سمت بهشت قدم بردارند. «و سارعوا إلی مغفرهٍ من ربّکم و جنهٍ عرضُها السماوات و الارضُ اُعدّت للمتقین» بشتابید به سمت مغفرت پروردگار خود، به سمت بهشتی که وسعت آن همه آسمان ها و زمین را فراگرفته و مهیا برای پرهیزکاران است.
وی تصریح کرد: برای رسیدن به بهشت باید تلاش کرد، باید اعمال و رفتارمان را طوری تنظیم نماییم که فردای قیامت بهشت منزل آرامش و آسایش ما باشد. هر چند که وقتی در زندگی برخی از ما و کارهایی که انجام می دهیم، دقت نماییم، مشاهده می شود که مشتاقیم، اما نه به سمت بهشت بلکه اشتیاق به جهنم داریم. آدمی که دوست دارد بهشتی شود، دروغ می گوید؟ غیبت می کند؟ فحش و ناسزا می دهد؟ مگر از نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله ضد و آله و سلم این حدیث را نشنیده که فرمودند «إن الله حرم الجنه علی کل فحاش بذی قلیل الحیاء لا یبالی بما قال و لا ما قیل فیه» خداوند بهشت را بر هر فحاش بد زبان، بی شرمی که باکی ندارد، چه می گوید و چه می شنود، حرام کرده است.
این کارشناس مسائل دینی بیان نمود: انسانی که مشتاق بهشت باشد به دیگران ستم می کند یا از همنوعان خودش دستگیری می کند؟ کسی که بخواهد ساکن بهشت شود، تلاش در کسب رضایت خدا و خشنودی امام زمانش می کند. بهشتی کسی می شود، که از حرام دوری می کند چون رسول خدا صلی الله ضد و آله و سلم به یکی از مسلمانان فرمود «یا کعب بن عجره إنّه لن یدخل الجنه لحم نبت من سحت» ای کعب بن عجره! گوشتی که از حرام روییده است، هیچگاه وارد بهشت نخواهد شد.
به قول حجت الاسلام تاتلاری یاران سیدالشهداء ضد السلام برای بهشتی شدن مشتاق بودند، بنابراین با تمام وجود در راه خدا و امامشان، برای رسیدن به آن تلاش کردند و تحت هر شرایطی به این کوشش ادامه دادند.
وی ادامه داد: امام سجاد ضد السلام می فرماید «هر چه که جنگ پیش می رفت، اصحاب امام با آن که از نظر تعداد و تجهیزات نسبت به کوفیان، در اقلیت بودند، اما به جای آن که خسته و ناامید شوند «تشرق الوانهم، و تهدأ جوارحهم، و تسکن نفوسهم» (۱۴) رنگ هایشان برافروخته تر و جوارحشان آرام تر و قلب هایشان مطمئن تر می شد. چرا این چنین بودند؟ چون هرچه از روز عاشورا می گذشت آنان یک قدم به لقای الهی و بهشت جاویدان نزدیک تر می شدند.
۳- باور نسبت به دوزخ
این کارشناس مسائل مذهبی در ادامه خاطرنشان کرد: رسول اکرم(ص) می فرمایند «أیقن بأن النار حق فظهر سعیه للنجاه منها» انسان باید یقین پیدا کند که دوزخ حقیقت دارد، ازاین رو برای نجات از آن می کوشد. یکی از مهم ترین اموری که ما باید به آن باور داشته باشیم، جهنم و خشم و عذاب الهی است. با آن که قرآن، رسول اکرم صلی الله ضد و آله و سلم و ائمه اطهار علیهم السلام مکرر در مکرر از رحمت واسعه خداوند سخن می گویند، اما نباید فراموش نماییم که در کنار این رحمت و مهربانی بیکران، عذاب و جهنمی هم وجود دارد، خداوند باری تعالی در سوره اعراف به پیامبر خود، موسی بن عمران می فرماید «عذابی اُصیبُ به من اشاءٌ و رحمتی وسعتْ کلَ شیء» عذاب من به هر که خواهم رسد (محدود است) اما رحمت من همه موجودات را فراگرفته است.
حجت الاسلام تاتلاری افزود: در کنار رحمت خداوند، جهنم هم وجود دارد. آنانی که در طول عمر نتوانند، خویش را تحت این سایه رحمت قرار دهند و بهره ببرند و تمامی فرصت ها و موقعیت های پیش رو را هدر دهند، از رحمت پروردگار بی بهره هستند.
وی افزود: اگر من و شما یک درصد هم احتمال دهیم که جهنم وجود دارد، تلاش می نماییم تا سر و کارمان با آن نیفتند، تمام تلاش خودمان را انجام می دهیم، تا از عذاب و خشم الهی مصون باشیم، اگر ما می خواهیم که جزو جهنمیان نباشیم، باید در راه کسب خوبی ها و نیکی ها کوشش نماییم و بدی ها و زشتی های درونمان را پاک سازیم. یکی از طریق های نجات از جهنم و عذاب را قرآن این گونه معرفی می کند: «إنّ الحسنات یُذهبن السیئات» البته حسنات و نیکو کارهای شما سیئات و بدکاری هایتان را از بین می برد.
به اعتقاد این کارشناس مسائل دینی، هر زمانی که یک خوبی و نیکی در زندگی و اعمال ما به وجود آمد، بطور حتم از سوی دیگر، یک بدی و زشتی ما از بین می رود و از وجودمان خارج می شود.
حجت الاسلام تاتلاری به واقعه عاشورا اشاره نمود و اظهار داشت: خیلی از یاران اباعبدالله ضد السلام از آغاز امر، پاک و بدون انحراف نبودند، اما وقتی تلاش کردند تا بدی های را با خوبی ها محو سازند، موفق شدند و به یاری امام حسین ضد السلام و سعادت ابدی دست پیدا کردند. حر بن یزید ریاحی بدی ها و ستم های فراوانی را در مورد سیدالشهداء ضد السلام و خاندان ایشان انجام داد. اما زمانی که تصمیم به تغییر و اصلاح گرفت، این خطاها و کجی ها را با توبه و بازگشت به سمت امام حسین ضد السلام جبران کرد.
وی ادامه داد: وقتی که حر خدمت امام رسید و توبه کرد، حضرت فرمودند «پیاده شو و داخل خیمه بیا. حر عرض کرد: «فإذا کنت اول من خرج علیک فأذن لی ان اکون اول قتیل بین یدیک» آقاجان همان طوری که من نخستین کسی بودم که مقابلت ایستادم و راه را بر تو بستم، حالا برای جبران آن خطا و سیئه اجازه دهید تا نخستین کسی باشم که در مقابل قدوم شما جان خویش را نثار می کنم.
۴- یقین به حسابرسی قیامت
این کارشناس مسائل دینی ضمن اشاره به این بیان از رسول اکرم(ص) «أیقن بأن الحساب حق فحاسب نفسه» اگر انسان یقین پیدا کند که حساب و کتاب و بررسی اعمال حقیقت دارد، ازاین رو از خود حساب می کشد، خاطرنشان کرد: یکی از امور مسلم و تغیر ناپذیر فردای قیامت، محاسبه و بررسی اعمال بندگان است. ما در دعای جوشن کبیر هم می خوانیم «یا من هوَ سریعُ الحساب» ای آن که محاسبه اش زود و آسان است. قرآن هم می فرماید «و کلّ انسان الزمناهُ طائرهُ فی عُنقه و نُخرجُ لهُ یوم القیامه کتاباً یلقاهُ منشوراً» (۱۹) و ما اعمال هر انسانی را طوق گردن او ساخته ایم و روز قیامت کتابی را برای او بیرون می آوریم که نامه ی اعمال اوست.
حجت الاسلام تاتلاری افزود: همینطور در قرآن کریم آمده است «اقراْ کتابکَ کفی بنفسکَ الیومَ علیک حسیباً» و به او می گوییم کتابت را بخوان، کافی است که امروز، خود حسابگر خویش باشی. انسانی که یقین به قیامت و محاسبه اعمال در آن داشته باشد، مراقب گفتار و رفتار خودش در این دنیا هست و حساب خوبی و بدی زندگی خویش را دارد.
وی ادامه داد: ما برای هر کاری حساب و کتاب می نماییم. یک کاسب کار، روزانه، ماهیانه یا سالیانه، تمام امور مالی خودش را محاسبه می کند. چه چیزی خریده، چه چیزی فروخته است؟ به چه قیمت؟ چه مقدار سود کرده، چه مقدار ضرر؟ با یک محاسبه مختصر متوجه می شود از نظر مالی در چه وضعیتی قرار دارد. من و شما اگر حساب گفتار و رفتارمان را داشته باشیم، خوبی ها و گناهانمان را محاسبه نماییم، به سادگی متوجه می شویم از نظر اعمال مان و جایگاه مان در آخرت در چه وضعیتی قرار داریم.
این کارشناس مسائل مذهبی اظهار داشت: بنا بر این است که پیامبر اعظم صلی الله ضد و آله و سلم برای محاسبه اعمال تاکید می فرمایند «حاسبوا قبل أن تحاسبوا و زنوها قبل ان توزنوا» قبل از آن که به حساب شما رسیدگی کنند، خود به حساب خویش برسید و پیش از آن که مورد سنجش قرار گیرید، خویشتن را بسنجید. آدمی که به حساب اعمال و رفتار خودش رسیدگی می کند، به نحوی به آرامش و آسایش دست می یابد. چون یکی از آثار محاسبه اعمال، مشخص شدن وضعیت فرد و خارج شدن از سردرگمی است.
حجت الاسلام تاتلاری خاطرنشان کرد: امیرالمؤمنین علی ضد السلام در بیانی می فرمایند «من حاسب نفسه وقف علی عیوبه و احاط بذنوبه و استقال الذنوب و اصلح العیوب» هرکس که به محاسبه نفس خویش بپردازد، به عیب هایش آگاه می شود و به گناهانش پی می برد، گناهان را جبران می کند و عیب ها را برطرف می سازد.
وی اظهار داشت: یکی از علل انحراف دشمنان امام حسین ضد السلام در کربلا، عدم باور به قیامت و محاسبه اعمال بود، عمر سعد به خاطر علاقه مندی به دنیا و حکومت ری در عقیده اش نسبت به قیام و بررسی اعمال تردید بوجود آمد و او را گرفتار سوء عاقبت کرد. او با خواندن این اشعار شک و عدم یقین خویش را به قیامت بیان می کرد:
یقولون إن الله خالق جنه... و نار و تعذیب و غلّ یدین
فإن صدقوا فی ما یقولون إنّنی... اتوب الی الرحمن من ستین
و إن کذبوا فزنا برّی عظیمه... و ما عاقل باع الوجود بدین
به قول این کارشناس مسائل دینی اگر عده ای به خاطر شک و تردید خود، از یاری امام زمان خویش، حضرت سیدالشهدا ضد السلام باز ماندند در مقابل، افرادی با یقین و اطمینان قلبی و با تمام وجود به یاری عزیز فاطمه شتافتند.
یقین عامل رستگاری یزید بن ثبیط
حجت الاسلام تاتلاری در ادامه به وقایع عاشورا و مبحث یقین یاران امام اشاره نمود و اظهار داشت: یزید بن ثبیط عبقسی از مردم بصره است. نه نامه ای به امام نوشته و نه با ایشان ملاقاتی داشته است. امام حسین ضد السلام هم هیچ گونه نامه و پیغام و دعوت یاری، برای شخص او نفرستاده است. اباعبدالله ضد السلام نامه ای به عموم مردم بصره نوشت و در انتها آن یک سفارش و یک تضمین نمود «أنا ادعوکم إلی کتاب الله و سنته نبیه فأنّ السنّه قد امیتت و البدعه قد احییت فان سمعوا قولی اهدکم سبیل الرشاد» شما را به کتاب خدا و سنت پیامبر دعوت می کنم، چونکه در شرایطی قرار گرفته ایم که دیگر سنت پیامبر از میان رفته و جای آنرا بدعت گرفته است. اگر سخن مرا بشنوید، شما را به راه سعادت و خوشبختی هدایت خواهم کرد.
وی افزود: یزید بن ثبیط، وقتی از نامه و فرموده امام حسین ضد السلام آگاه شد، تصمیم خویش را برای یاری امام زمانش گرفت. ده پسر داشت به آنها اظهار داشت: کدام یک از شما حاضر است، من را در رکاب نوه پیامبر، فرزند علی ضد السلام و زهرا علیها السلام یاری کند؟ پسرانش گفتند: بابا، الآن، در چنین موقعیتی که عبیدالله بن زیاد دستور داده، نه کسی اجازه ورود و نه کسی اجازه خروج از بصره را دارد؟ بر فرض اگر بخواهیم به یاری حسین ضد السلام برویم، با مأمورینی که به شدت مراقب اوضاع هستند، چه کنیم؟ چگونه برویم؟ یزید بن ثبیط اظهار داشت: می دانم که بصره در شرایط سختی است. اما با تمام این مشکلات چون به قول امامم یقین و باور دارم، به هر شکل ممکن که شده باشد، می روم. سیدالشهدا ضد السلام راه را نشانم داده و دست یاری به سویم دراز کرده است. من به او و سخنانش باور و یقین دارم. پس با تمام مشکلات و خطرات پیش رو می روم و به ندای حسین ضد السلام لبیک می گویم.
این کارشناس مسائل دینی ابراز کرد: دو نفر از پسرانش و عده ای از دوستان و یارانش با وی همراه شدند. شبانه و به سختی، با دلهره و اضطراب، از بصره بیرون آمدند. برای آن که شناسایی نشوند، از بیراهه ها و بیابان های خشک و داغ عبور می کردند. با تمام این رنج ها یزید در دل به خود می اظهار داشت: پسر ثبیط ای رنج ها و مشکلات را تحمل کن، چون تمامی این سختی ها و تلخی ها وقتی که دست در دست امام زمانت، سیدالشهدا ضد السلام بگذاری، شیرین می شود و به سعادت ابدی خواهی رسید.
حجت الاسلام تاتلاری اقزود: دوستداران امام حسین ضد السلام، گریه کنان، سینه زنان و تمام کسانی که می خواهید بواسطه امام حسین ضد السلام آبرویی بدست بیاورید و یار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شوید، تغییر کردن، خوب شدن و اصلاح شاید سخت و رنج فراوان داشته باشد، اما این سختی ها وقتی چشمت به جمال یوسف زهرا بیفتد و آقا دستت را بگیرد، شیرین می شود. وقتی شب اول قبر که همه می روند و تنها می مانی، حضرت اباعبدالله ضد السلام سرت را به دامن بگیرد، آسان می شود.
وی افزود: یزید بن ثبیط به هر طریق ممکن که بود، خودش را به کاروان سیدالشهداء ضد السلام رساند. وقتی خیمه ای برپا کرد به دوستانش اظهار داشت: برویم محضر امام برسیم و اعلام آمادگی برای یاری حضرتش نماییم. یزید به همراه یارانش آمد کنار خیمه امام حسین ضد السلام، اما دید آقا نیست. از اصحاب سراغ امام را گرفت. گفتند: تو کیستی؟ گفت من یزید بن ثبیط هستم از بصره آمده ام. گفتند: خوشا به حالت یزید اظهار داشت: مگر چه شده؟ گفتند: امام حسین ضد السلام ساعت ها منتظر آمدن تو بود و وقتی متوجه شد که آمدی، زودتر از تو به سمت خیمه ات رفته تا از تو استقبال کند.
این کارشناس مسائل دینی در انتها اظهار داشت: یزید بن ثبیط به سرعت به طرف خیمه خود برگشت. دید عزیز فاطمه علیها السلام جلوی خیمه اش منتظر ایستاده است. سلام کرد و این آیه قرآن را خواند: «بفضلِ الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا» به فضل و رحمت خدا باید خوشحال شوند. یعنی آقاجان من کجا و این عنایت و لطف کجا؟
باور از بخت ندارم که تو میهمان منی... خیمه ی سلطنت آن گاه سرای درویش
عرض کرد: آقا من به همراه فرزندان و دوستانم آمده ایم تا آخرین قطره خون مان در رکابت ایستادگی نماییم. سیدالشهداء ضد السلام دعایش کرد و فرمود: من هم شفاعت جدم رسول الله را برایت ضمانت می کنم.
منبع: javidani.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب