گزارش مهر از نمایشگاه آثار هلندی ها در ایران
دستخط ونگوگ در موزه ملی، مومیایی با پوست و بدون استخوان
جاویدانی: چند هزار سال پیش مرد هلندی كه در مرداب تدفین شده بود، هیچ وقت فكرش را هم نمی كرد مدتها بعد جسد مومیایی شده اش را در محفظه ای شیشه موزه ملی ایران به نمایش بگذارند.
به گزارش جاویدانی به نقل از مهر، دهم مهر ماه امسال به دنبال برپایی نمایشگاهی از آثار تاریخی ایران در موزه درنتس هلند، آثاری از هلندی ها هم به موزه ملی ایران آمد كه شامل ۳۳۱ اثر تاریخی و هنری بود و در بین آنها یكی از آثار برای ایرانیان جالب تر و جذاب تر بوده است. این اثر متعلق به یك مرد مومیایی شده بود. جذابیت مومیایی ها از آن جهت است كه در ایران سنت مومیایی شدن هیچ گاه وجود نداشته و بدین ترتیب این نوع تدفین جذاب به نظر می آید. اما آنچه كه این مومیایی را از مردان نمكی زنجان و مومیایی های دیگر متمایز كرده، این است كه این مرد به صورت طبیعی در مرداب مومیایی شده است. تدفین اموات در مرداب ها و باطلاق ها یك مراسم آیینی بین هلندی ها بوده است.به این مرد اكسلورموند گفته می گردد چون از دوره آهن تعدادی مومیایی طبیعی انسان در باطلاق ها یافت شده كه بهترین نمونه آنها مرد اكسلورمند است. این مرد بین سال های ۴۳۰ تا ۲۵۰ قبل از میلاد می زیسته و جسدش در سال ۱۹۱۴ میلادی (۱۲۹۳ خورشیدی) در باتلاقی نزدیك اكسلورموند كشف شده است. محلی كه این مرد كشف شده اكنون معدن زغال سنگ نارس است و كارگران معدن زغال سنگ او را هنگام برداشت از باطلاق كشف كرده اند.اكنون بدن مومیایی شده این مرد هلندی در محفظه ای شیشه ای در موزه ملی ایران به نمایش گذاشته شده است محفظه ای كه دمای هوا و میزان رطوبت آن به قول مسئولان موزه هماهنگ با شرایطی است كه قبلا این مومیایی در آن شرایط نگهداری می شده است ضمن اینكه سیستمی هم در پایین محفظه به كار گرفته تا این دما تغییر نكند. این مومیایی هر بازدیدكننده ای را به سمت خود جذب می كند و این سوال را برای او به وجود می آورد كه چنین جثه كوچكی چگونه می توانسته متعلق به یك مرد كامل بوده باشد. چون بدن او كاملا جمع شده است. استخوان بدن این مرد در باطلاق حل شده و تنها پوستش باقی مانده كه آن هم در اثر زمان شبیه به چرم شده است و الان بدون هیچ ماده ای پوست تن به رنگ سیاه باقی مانده است بدون استخوان! بعضی از تكه هایی از لباس این مرد هنوز باقی مانده است مانند تكه ای از زیر پوش پشمی، یك كلاه از پوست گوسفند، یك كفش از پوست گوزن و یك كلاهك از پوست گوساله.جسد این مرد با كمی ریش و سیبیل كامل است و تنها بخش هایی از ساعد، دست چپ، انگشتان، زانو و پای راست آن از بین رفته است و به صورت طبیعی هم جسد آن خشك و ازاین رو كوچك شده است وگرنه احتمال می رود كه كمتر از ۴۵ سال سن داشته باشد.
یكی از آثار ون گوگ در ایران با دست خط خودشدر میان آثار به نمایش گذاشته شده در نمایشگاه آثار هلند، یك تابلو لیتوگراف با استفاده از جوهر سیاه مداد شمعی، قلم و جوهر وجود دارد كه یك طرح به نام فرسوده از سری طرح های ونگوگ از فردی بازنشسته و كهنه سرباز در نوانخانه ای محلی واقع در لاهه است. این طراحی اجرای مجدد یك طرح و آبرنگ است كه ون گوگ یك سال قبل از آن ترسیم كرده بود او برای ترسیم «فرسوده» از نقاشی «یكشنبه در بیمارستان چلسی » اثر یك هنرمند دیگر الهام گرفته بود. از این لیتوگرافی هفت نسخه سنگی تولید شده كه از میان آنها این نمونه دارای زیر نویس «در دروازه ابدیت» است. این زیر نویس دست خط ون گوگ است.این اثر جزو آثاری نیست كه از هلند به ایران آورده شده باشد بلكه در مخزن و گنجینه موزه هنرهای معاصر ایران نگهداری می شده و برای نمایش در این نمایشگاه از مخزن بیرون آورده شده و دوباره به موزه هنرهای معاصر برمی گردد. ازاین رو این نمایشگاه تنها فرصت دیدن تابلوست.۵۶۰ شی تاریخی در ۳۳۱ ردیف از موزه درنتس شهر آسن در هلند در سه گالری «باستان شناسی از دوره پارینه سنگی میانه تا اوایل قرون وسطی (۸۰۰ – ۴۵۰۰ میلادی)»، «سفال» و «تابلوهای نقاشی (قرون ۱۹ –۲۰ میلادی)» به نمایش درآمده اند، بعضی از تابلوهای به نمایش درآمده منحصر به فرد هستند مانند تابلوی «چشم انداز خانه روستایی در درنته ۱۸۹۴» كه مسئولان موزه درنتس سال قبل از نهاد دیگری خریداری نموده اند، اما تا پیش از انتقال آن به ایران، در هیچ كدام از تالارها یا نمایشگاه های هلند نمایش داده نشده بود و ایرانیان برای نخستین بار شاهد آن هستند.«سیمون مولین» این نقاشی بسیار مدرن را ۱۲۴ سال پیش به تصویر كشیده است. تصویری از مناظر درنته كه در آن یك زن روستایی با فرزندی در آغوش، میان گوسفندان و یك خانه روستایی دیده می گردد با به كارگیری خطوط كناری تیره و همینطور حدفاصل هایی بین رنگ ها و استفاده از یك طیف محدود رنگی، ناگهان این اثر به یك سبك نقاشی مدرن ساده تبدیل می گردد.در تابلوهای نقاشی هلندی ها یك نكته بسیار جالب است. اینكه اگر سر گوسفندی در نقاشی رو به جلو باشد ارزش آن نقاشی بیشتر از زمانی است كه گوسفندان در حال ترك و یا رفتن هستند. این نكته دقیقا در آثار نقاشی هلندی ها به چشم می خورد.اما در كنار نقاشی میوان سفالینه های مردم این كشور را هم مشاهده كرد كه شباهت زیادی به سفالهای ایرانی دارد و نشان داده است كه روش تهیه سفال در خاورمیانه روی هلندی ها چقدر تاثیر داشته است. در كنار تمام این آثار، ابزار سنگی مانند تبردستی متعلق به دوره پارینه سنگی و انسانهای اولیه هم به نمایش درآمده آثاری كه ۵۰ هزار سال قدمت دارند.نمایشگاه «باستان شناسی و هنر سرزمین هلند به روایت موزه درنتس» از ۱۰ مهر افتتاح شده و علاقه مندان می توانند تا ۱۷ فروردین سال ۹۸ از این آثار در ساختمان موزه دوران اسلامی كنار موزه ایران باستان به نمایش درآید. نرخ بلیت ورودی این نمایشگاه ۵ هزار تومان تعیین شده و یك شنبه ها هم این نمایشگاه تعطیل می باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب