در گزارش جاویدانی مطرح شد؛
داستان شهید تقوی فر روایتی که ناتمام ماند
به گزارش جاویدانی نویسنده کتاب روایت ناتمام می گوید این اثر نه زندگینامه است و نه فقط یک کتاب. قصه حاج حمید، نقشه راه است، او هدف را نشان داده و به آن رسیده است.
سمیه عظیمی ستوده نویسنده کتاب «روایت ناتمام» درباره زندگی سردار شهید مدافع حرم سیدحمید تقوی فر در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره چرایی نوشتن این کتاب اظهار داشت: نام سیدحمید تقوی فر را وقتی به شهادت رسید، شنیدم؛ وقتی همسرم برای ساخت مستندی درباره اش، پای حرف های همسرش نشسته بود و او از ۳۱ سال روزه داری حاج حمید گفته بود. حرفی که تا مدت ها ما را متعجب و حیران کرده بود. «به خشکی لب های فرات» عنوان مستندی شد که فقط یک گوشه از زندگی حاج حمید را نشان مان می داد؛ ۳۱ سال روزه داری.
وی اضافه کرد: مستند ساخته شد، اما برای ما هضم کردن این مسئله کار ساده ای نبود؛ تقریباً تمام روزها و شبهای من و داوود مرادیان، به این که یک نفر چطور می تواند بیشتر سالهای عمرش را روزه باشد، گذشت. منقلب بودیم و حیران، متعجب و پریشان. تصمیم گرفتم بیشتر بشناسمش، مصاحبه های همسر و هم رزمان حاج حمید را خواندم، صفحه همسرش را در اینستاگرام پیدا کردم و هرچه پروین مرادی از حاج حمید می نوشت، پرینت می گرفتم و نگه می داشتم. شیفته حاج حمید تقوی فر شده بودم.
این نویسنده در ادامه اظهار داشت: تمام روزهایم با یاد حاج حمید می گذشت؛ تا این که سال ۱۳۹۵، زندگی من با سیدحمید تقوی فر گره خورد، وقتی سینا علیمحمدی، مدیر بخش فرهنگی روزنامه جام جم، خواست برایشان در صفحه پلاک ضمیمه چاردیواری، مطلب بنویسم؛ صفحه ای ویژه شهدای مدافع حرم. بی چون و چرا پذیرفتم و اساسا نخستین انتخابم، حاج حمید تقوی فر بود. به پروین مرادی زنگ زدم و درباره حاج حمید حرف زدیم. وقتی گفتگو به اتمام رسید، خواستم بنویسم، اما دستم به قلم نمی رفت انگار. هرچه می نوشتم به دلم نمی نشست. آخر سر، لپ تاپ و کیبورد و نوشته هایم را رها کردم و به حاج حمید متوسل شدم؛ گفتم تو بگو هرچه می خواهی، من همان را می نویسم. و «گل پری بیداری»، شد ثمره گفتگو با پروین مرادی. کافی نبود؛ حالا که با همسرش حرف زده بودم، شیفته تر شده بودم. پیشنهاد کردم برای شهیدش، کتابی بنویسم، اما قبول نکرد. گفت تاکنون چند کتاب نوشته شده، و حالا هم کتابی در دست تدوین است. گفت فعلا قصد گفتگو و نوشتن کتابی دیگر را، ندارد. دستی از درون، به قلبم چنگ می زد. تمام تلاشم را کردم، اما پروین مرادی، نپذیرفت.
عظیمی ستوده اظهار داشت: روزهایم به گشت و گذار درباره حاج حمید می گذشت و هر مطلبی که از وی در صفحات اینترنت وجود داشت، و شب ها به خواندن صفحه اینستاگرام پروین مرادی. نمی توانستم رهایش کنم، هرچه بیشتر از حاج حمید می خواندم، بیشتر شیفته دانستن و نوشتن درباره اش می شدم. تا این که سال ۱۳۹۷، شد آن چه آرزویش را داشتم. قرار شد کتابی نوشته شود درباره شهید تقوی فر. بازهم بی چون و چرا، پذیرفتم. پروین مرادی این دفعه قبول کرد و آمد. اما توی همان نخستین قرار مصاحبه، سر به گریبان گرفت و اشک ریخت؛ آن قدر که نفسش به شماره افتاد. بعد هم زنگ زد و اظهار داشت که دیگر نمی آید، اظهار داشت که تاب گفتن ندارد. قصه، شروع نشده، به اتمام رسید. و باز من ماندم و حسرت شنیدن و نوشتن از حاج حمید. و باز به حاج حمید متوسل شدم. هفته بعد، پری باردیگر آمد و از حمید گفت. و من تمام تلاشم این بود که پای حمید مستقیم به ماجرا باز نشود. خواستم از کودکی و نوجوانی اش بگوید، از پدر و مادرش، از خواهر و برادرانش. درنهایت به این نتیجه رسیدم که قصه حمید و پری، در روزگار با هم بودن شان، خودش به تنهایی کتابی مجزا است. روایت ۳۵ سال زندگی حمید و پری شد «سرزمین بی فصل».
وی اضافه کرد: بعد، آنچه از حاج حمید داشتیم، همه صوت ها، فیلمها و گفتگوها را در کتابی دیگر گردآوری کردیم. «روایت ناتمام»، شد زندگینامه خودنوشت حمید تقوی فر، زندگینامه ای که تنها تا سال ۱۳۶۰ و تشکیل قرارگاه رمضان را روایت کرده؛ قصه ای که ناتمام است، چون حاج حمید، سال ۱۳۹۳، درست میانه بازگو کردن خاطراتش، به شهادت رسیده و روایتش ناتمام مانده است. نمی شد که کتاب و قصه حاج حمید ناتمام باشد، پس مقدمه ای نوشتم قدری طولانی، از تولد تا شهادت حاج حمید؛ که مخاطب بداند درباره چه کسی می خواند و انتهای این قصه ناتمام، به کجا رسیده است.
نویسنده کتاب «روایت ناتمام» در انتها اظهار داشت: قصه حاج حمید، نه زندگینامه است و نه فقط یک کتاب. قصه حاج حمید، نقشه راه است، او هدف را نشان داده و به آن رسیده است؛ وظیفه ما فقط طی مسیر با این نقشه راه است، راهی که با خط خون، نشان داده شده.
منبع: جاویدانی
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب