در رونمایی بانوی قصه من مطرح شد؛
دشواری های نوشتن از داستان های دینی مذهبی برای کودکان
به گزارش جاویدانی، دشواری های نوشتن از داستان های دینی مذهبی برای کودکان در مراسم رونمایی و بررسی کتاب بانوی قصه من با مبحث زندگینامه حضرت زینب (س) در کافه کتاب سمیه مورد بررسی قرار گرفت.
به گزارش جاویدانی به نقل از مهر، مراسم رونمایی و بررسی کتاب «بانوی قصه من» با مبحث زندگینامه حضرت زینب (س) در کافه کتاب سمیه برگزار گردید. این کتاب که به قلم مژگان شیخی در انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده با حضور اهالی کتاب و رسانه و کارشناس و منتقدانی چون هادی خورشاهیان و علی الله سلیمی رونمایی گردید و مورد بررسی قرار گرفت.
در این جلسه مژگان شیخی نویسنده اثر ضمن تشکر از برگزاری این نشست اظهار داشت: جای تشکر دارد که با عنایت به شرایط فعلی وضعیت حوزه کتاب شما فعالانه عمل می کنید و این نشست ها برگزار می گردد. کتاب «بانوی قصه من» را حدود ۱۵ سال پیش نوشتم و تحویل انتشارات دادم اما به علت برخی مشکلات انتشار آن این مدت طول کشید. پس از سال ها تصمیم داشتم که کتاب را چاپ نکنم اما با همکاری دوستان در انتشارات سوره مهر و بخش مهرک روند تولید سرعت گرفت.
وی افزود: تولید اثر مذهبی سختی های مختص به خویش را دارد. یکی از این سختی ها نبود منابع معتبر در مورد بخش هایی از زندگی اشخاص است. مثلا در این اثر در مورد زمان کودکی حضرت زینب (س) مطلب زیادی نبود و ما وقتی برای کودک و نوجوان می نویسیم مهم می باشد که دوران کودکی این اسطوره را هم داشته باشیم. من با عنایت به اینکه اثر دیگری هم در مورد این بزرگوار داشتم، به منابع آگاه بودم و آغاز به نگارش کردم. کتاب از زمان کودکی ایشان شروع می شود و هر فصل راوی جداگانه دارد. حتی بعضی از فصل ها از دید شخصیت های منفی چون یزید و شمر روایت می شوند. تلاش کردم مانند سایر آثار از شعاری شدن دوری کنم و نثر ساده و روانی داشته باشم. تلاش داشتم در کنار نگارش روایتی که برای مخاطب آشناست همچون روایت واقعه عاشورا، جذاب و خواندنی بنویسم. بعضی از کتاب های در این عرصه آن قدر اغراق آمیز و خرافه است که اصلاً به مذاق مخاطب خوش نمی آید. این کتاب شاید قطور نباشد اما نگارش آن زمان زیادی برد و برای هرکدام از روایت ها کتاب های مختلفی را خواندم تا بتوانم حتی یک نکته کوچک را با پرداخت به یک روایت تبدیل کنم
در ادامه این نشست علی الله سلیمی نویسنده و منتقد ضمن ابراز خرسندی از حضور در این جلسه اظهار داشت: قلم زدن در این عرصه هم سخت و هم آسان است. آسان از این جهت که این افراد، شاخص هستند و مردم با آنها آشنایی دارند. سخت از این جهت که باید اثر به نحوی باشد که آشنایی زدایی شود و شعاری نباشد و قلم نویسنده نمود پیدا کند. خانم شیخی نویسنده ای است که بر کار خودشان اعتقاد راسخ دارند و تخصص کودک و نوجوان دارند. ایشان کتاب های مذهبی دیگری هم نوشته اند و با این فضا بیگانه نیستند. کتاب «بانوی قصه من» هم کتابی است که حس تازگی دارد و هرچند بیشتر از یک دهه از نگارش آن گذشته قالب نویی دارد. متأسفانه همانطور که خانم شیخی اشاره کردند نبود منابع جامع یکی از اشکالات این حوزه است. در مورد شخصیت های مهم تاریخی تنها در بزنگاه های خاص نوشته شده است و قبل و پس از آن اتفاق هیچ اطلاعاتی در موردشان وجود ندارد. در مورد کودکی حضرت زینب (س) هم هم این گونه است.
این کارشناس اضافه کرد: کتاب در نیمه اول و در آغاز قوی تر و ایده آل تر از نیمه دوم است. چون که هرچه جلوتر می رویم و به واقعه عاشورا نزدیک می شویم تکرار همان مطالبی است که قبلاً در کتاب های دیگر هم خواندیم. نکته دیگر هم اینست که در نیمه اول حضرت زینب (س) در محورند و پررنگ تر ظاهر می شود. در ادامه سنگینی واقعه عاشورا بر حضرت زینب (س) غالب است. البته نویسنده چون به شخصیت حضرت زینب (س) تعهد دارد در هر روایت حتی اگر کوتاه به ایشان گریز می زند. این مهارت نویسنده است که یادش نمی رود که در مورد چه کسی می خواهد بنویسد. او حضرت زینب را همانطور که هست یعنی نماد اطلاع رسانی و آگاه سازی معرفی می کند که اگر نبود واقعه عاشورا تحریف می شد و آن گونه که حاکمان می خواستند ثبت می شد. ما در این کتاب هم زمان دو قصه می خوانیم. اول قصه زندگی حضرت زینب (س) و بعد قصه واقعه عاشورا. یادآوری این نکته مهم می باشد که آشنایی زدایی کار را به شدت لطیف کرده است. ضمن اینکه باید گفت در مواقعی که اطلاعات و منابع کم بوده، خلاقیت نویسنده بیشتر شده و اثر داستانی تر شده است. این کتاب آسمانی است که ستاره های درخشانی دارد.
همچنین هادی خورشاهیان نویسنده و منتقد با بیان اینکه نوشتن در مورد داستان دینی دشوار می باشد، اظهار داشت: ما در مصیبت هایی مثل کربلا اسنادی که داریم از کتاب ها، دعا و روضه است که بخشی از آنها تحریف شده است. ما به همین نکاتی که بالای منبر به ما گفته اند اعتقاد داریم. وقتی هم که می نویسیم از همین زاویه می نویسیم. در داستان های رئالیستی مخاطب دنبال اوج و فرود است اما در این اثر دینی دنبال چنین نکته ای نمی گردد. یکی از ابزارهای دینی عاشقانه نگاه کردن است و این کتاب از این ابزار بهره برده است. وقتی کتاب را خواندم برایم این مساله مهم بود که تا چه اندازه می تواند پاسخ سوال های احتمالی یک نوجوان را بدهد. در این امر تا حدودی نقص دارد اما خب واقعاً بیشتر از این هم نمی توان گفت. چون منبعی نیست. مثلا در مورد یزید ما قبل بعد عاشورا چیزی از شرارتش نمی دانیم. اگر می خواهیم مخاطب حداکثری داشته باشیم باید این گونه بنویسیم که مخاطب درگیر قضاوت نشود و فقط به او اطلاعات بدهد.
در آخر این برنامه از کتاب «بانوی قصه من» رونمایی و به یادگار و نمادین این کتاب به امضا رسید.
منبع: javidani.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب