اسماعیل امینی با جاویدانی مطرح كرد؛
آبی از شوراهای اداری برای زبان و ادبیات فارسی گرم نمی گردد
به گزارش جاویدانی، اسماعیل امینی اظهار داشت: شوراهایی که در نهادهای مختلف برای پاسداشت زبان فارسی تشکیل می شود، زیر سیطره نظام اداری است و آبی از آنها برای زبان و ادبیات فارسی گرم نمی گردد.
به گزارش جاویدانی به نقل از مهر، بیستم و هفتمین روز از آخرین ماه تابستان در تقویم رسمی کشور بعنوان روز بزرگداشت شعر و ادب فارسی و روز بزرگداشت استاد محمدحسین شهریار ثبت شده است. در این روز برنامه های گوناگونی در اقصی نقاط کشور و توسط نهادهای مختلف فرهنگی برگزار می گردد. در رابطه با میزان تأثیرگذاری این برنامه ها و شوراهای در رابطه با پاسداشت زبان فارسی با اسماعیل امینی به گفتگو نشستیم.
امینی به مهر اظهار داشت: این که روزی را در تقویم رسمی کشور بعنوان خاص نامگذاری می کنند، به علت اهمیتی است که آن مبحث دارد. برنامه هایی که در این روزها برگزار می شود هم اصرار بر اهمیت مبحث است. بعنوان مثال اگر یک روز بعنوان بهداشت عمومی در تقویم ثبت گردد، بدان مفهوم نیست که در طول سال دیگر نباید در رابطه با بهداشت عمومی حرف زد.
وی اضافه کرد: مبحث زبان و ادبیات فارسی هم محدود به یک یا دو روز نمی گردد که ما صرفا در این یکی دو روز برنامه هایی را برای شعرخوانی مردم بگذاریم و دیگر در طول سال به آن اهمیت ندهیم. روز بزرگداشت شعر و ادب فارسی و روز بزرگداشت شهریار فقط یادآور اهمیت این موضوعات است و اگر برنامه هایی تخصصی هم در این روز بگذارند که عالی است.
امینی افزود: همانطور که اشاره کردم اهمیت مبحث زبان و ادبیات فارسی و تکریم شخصیت استاد شهریار سبب شده تا روز درگذشت استاد را بعنوان روز بزرگداشت زبان و ادب فارسی نامگذاری کنند. ازاین رو این روز نمادین است نه این که انتظار داشته باشیم تمام مشکلات زبان و ادب فارسی را این یک روز حل کند. در این روز معمولا از فعالان این عرصه تقدیر می شود و کتاب های مناسب را معرفی می کنند و یا این که توجه نهادها و مجامع اطلاع رسانی را برای پرداختن در تک تک روزهای سال به مبحث زبان و ادب فارسی جلب می کنند.
شوراهای دولتی در سیطره نظام اداری اند / نباید امیدی به شوراها داشت
این شاعر، مدرس و منتقد ادبی معاصر در رابطه با شوراهای تشکیل شده در نهادهای دولتی در مبحث پاسداشت زبان و ادب فارسی اظهار داشت: این گونه شوراها دیگر کارآیی لازم در این مورد را ندارند. وضع معمول اینست که متأسفانه این شوراها در سیطره نظام اداری و جناح های سیاسی هستند و خصوصیت مجمع متخصصان را ندارند، هرچند که بهرحال نیروهای متخصص در این شوراها حضور دارند.
امینی در بخش دیگری از سخنان خود ضمن اشاره به این که شوراهای نهادهای دولتی وابسته به تغییرات مدیریتی هستند، اظهار داشت: مسائل فرهنگی و علمی اساساً نباید وابسته به تغییرات مدیریتی باشد. بعنوان مثال با تغییر وزیر علوم نباید روسای دانشگاه ها و اعضای هیأت علمی تغییر کنند. امثال دکتر شفیعی کدکنی، دکتر زرین کوب، دکتر امیربانو کریمی و… شان شان از نظام اداری بزرگ تر است و نمی گردد که با تغییر یک رئیس اداره این شخصیت ها به کناری گذاشته شوند. متأسفانه این بلیه حالا دامنگیر حوزه فرهنگ است و همگان شاهد بودیم که چه اتفاقاتی در مؤسسه لغت نامه افتاد. در شوراهای گوناگونی هم که برای پاسداشت زبان فارسی تشکیل شده وضعیت به همین صورت است. کار دست کسانی است که توسط نظام اداری منصوب شده اند.
وی در ادامه ضمن اشاره به این مورد که آبی از این شوراها برای زبان و ادب فارسی گرم نمی گردد، اظهار داشت: بسیار اتفاق افتاده که در این شوراها به کسانی پست داده اند که در مناصب دیگر جای خالی وجود نداشته است. یعنی اگر مناصب پر شود و مدیران اضافه بیایند، آنها را به مدیریت این شوراها می گذارند. در مبحث رایزنی فرهنگی هم این مشکل وجود دارد.
امینی افزود: در ساختار آموزش و پرورش هم وضعیت همین گونه است. بارها اتفاق افتاده که اگر معلمی به مدرسه ای رفته و در رشته تخصصی اش جای خالی وجود نداشته او را موظف کرده اند که ادبیات فارسی درس بدهد. یحتمل هم به او گفته اند که ادبیات درس دادن که کاری ندارد. در پیشینه یکی از مدیران همین شوراها، به قلم خودش آمده که در کودکی ابیاتی از مثنوی را حفظ نموده بود. یعنی تنها کارنامه ایشان در حوزه ادبیات فارسی همین حفظ بعضی از ابیات مثنوی بوده است. ازاین رو نباید به این شوراها امید داشت و همانطور که گفتم آبی از آنها برای زبان و ادب فارسی گرم نمی گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب