مرور سفیر انقلاب ، ۱
خاطره برگزاری مراسم نوروز توسط سفارت ایران در لندن
جاویدانی: برخی میهمانان به من گفتند ما تصور می کردیم شما با هرچه بوی وطن و گذشته ایران را بدهد مخالف هستید. برخی گفتند به ما گفته بودند شما در زیرزمین سفارت شکنجه گاه دارید. مراسم آبرومندانه اجرا شد.
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: کتاب «سفیر انقلاب؛ خاطرات سفرای جمهوری اسلامی ایران در دهه اول انقلاب اسلامی» نوشته الله کرم مشتاقی بهمن ماه ۱۴۰۲ توسط انتشارات ایران منتشر و راهی بازار نشر شد. این کتاب دربرگیرنده خاطرات ۱۰ سفیر جمهوری اسلامی ایران در دهه اول انقلاب است و شرایط سفارتخانه های ایران در آن برهه زمانی را تصویر می کند. این تصاویر چالش ها و دشمنی های خارجی جمهوری اسلامی ایران را هم در مقطع زمانی یاد شده نشان می دهند.
سفیرانی که خاطراتشان در این کتاب ثبت و ضبط شده بدین سان اند: حسن زمانی سفیر ایران در فرانسه، علی اکبر فرازی سفیر ایران در مجارستان، بهمن حسین پور سفیر ایران در تانزانیا و اتیوپی، احمد اجل لوئیان سفیر ایران در رومانی و یونان، سیدجلال ساداتیان سفیر ایران در انگلستان، سیدرضا حاج زرگرباشی سفیر ایران در بلغارستان و نیکاراگوئه، سید محمدباقر سخایی سفیر ایران در دبی و قطر، رضا سعیدمحمدی سفیر ایران در کره شمالی، احمد دستمالچیان سفیر ایران در لبنان و محمود موحدی سفیر ایران در برزیل.
سیدجلال ساداتیان متولد ۱۳۳۱ یکی از راویان کتاب «سفیر انقلاب» است که از اسفند ۱۳۶۱ تا اسفند ۱۳۶۵ در سفارت ایران در لندن مشغول سفارت بوده و به عنوان سفیر خدمت کرده است. او خاطره جالبی از برگزاری مراسم عید نوروز توسط سفارت دارد که بد نیست در نخستین روز سال ۱۴۰۳ مرورش نماییم. چون بیان کننده تبلیغات دروغ و مسموم مقابل ایران و سفارت هایش در جهان و همین طور تلاش جریانات ضدانقلاب برای جلوگیری از اتحاد مردم ایران در داخل و خارج کشور است.
در ادامه این خاطره از کتاب مورد اشاره را می خوانیم؛
«جشن عید نوروز»
«در سال اول ورود خود به لندن، چندروز پس از عید نوروز تصمیم گرفتیم مراسم عید نوروز را به میزبانی سفارت برگزار نماییم. کارت های دعوتی تهیه کردیم و به هر آدرسی که از ایرانیان از زمان های گذشته تا آن زمان سراغ داشتیم و در سفارت و کنسولگری موجود بود ارسال کردیم. از میان حدود ۳۰ هزار ایران مقیم انگلستان برای حدود ۵ هزار نفر که آدرسشان درست به نظر می آمد، کارت دعوت فرستادیم و یک سالن بزرگ (فرندزهاووس) را به عنوان محل جشن در نظر گرفتیم. حدود ۲۵۰۰ کارت دعوت برگشت خورد، یا آدرس تغییر کرده بود یا اداره پست نتوانسته بود آنرا پیدا کند. بالاخره در روز مورد نظر که هفتم یا هشتم فروردین ماه بود، ۱۴۰۰ نفر به مراسم آمدند. خیلی از آنها با چشمانی اشک بار در مراسم شرکت کردند. تعدادی از میهمانان به من گفتند ما تصور می کردیم شما با هرچه بوی وطن و گذشته ایران را بدهد مخالف هستید. برخی گفتند به ما گفته بودند شما در زیرزمین سفارت شکنجه گاه دارید. بالاخره مراسم آبرومندانه و باشکوهی برگزار گردید، طوری که از سال بعد ضدانقلاب برای جلوگیری از برگزاری آن، در مقابل محل برگزاری مراسم به تجمع و هیاهو مبادرت کرده و برای میهمانان ایجاد مزاحمت می کردند. با این وجود در سالهای بعد نیز همین مقدار و بیشتر در مراسم نوروز شرکت می کردند. حتی همکاران ما در کشورهای دیگر نیز به اهمیت نوروز و ظرفیت این رخداد در دیپلماسی عمومی و ارائه چهره حقیقی انقلاب اسلامی پی بردند و مراسم های مشابهی را برگزار نمودند.
در سال دوم برگزاری مراسم، رییس پلیس منطقه که به سالن اجاره شده برای برگزاری مراسم آمد، گفت سریعاً باید سالن را ترک کنید، پرسیدم چرا؟ گفت به جهت اینکه اطلاع داده اند در این جا بمب گذاری شده است. فهمیدم برای به هم زدن مراسم از این طریق وارد شده اند. گفتم مسئولیت این کار با من است و به پلیس اجازه ورود ندادم. مراسم هم به خوبی و بی هیچ حادثه ای انجام شد.» (صفحه ۲۴۱)
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب